Wprowadzenie na rynek i sukces marki Swatch.

Swatch nie konkurował z droższymi modelami zegarków, wręcz przeciwnie – stymulował ich sprzedaż, co spowodowało pojawienie się na rynku podobnych produktów, jednak zacofanych technologicznie w stosuku do pierwowzoru.

Poza tym, w różnych krajach odpowiednio kształtowano politykę promocji, decydując się

często na efektowne chwyty reklamowe. Najtrudniejszym do zdobycia rynkiem okazał się

rynek japoński, gdzie znajdowali się główni konkurenci (Casio, Seiko). Z kolei w

Stanach Zjednoczonych, w obliczu nasilonego ruchu turystycznego do Szwajcarii,

postrzegano Swatch'a jako rodzaj pamiątki z tego kraju, podobnie jak nóż armii

szwajcarskiej. Sprzedaż kolorowych zegarków za 30 USD wzrosła ze 100.000 sztuk w roku

1983 do 3,5 miliona dwa lata później.

Z biegiem czasu doprowadzono do dywersyfikacji linii produktowej Swatch,

prezentując nowe modele okolicznościowe, a także zegarki przeznaczone specjalnie dla

kobiet. Dodatkowo firma zaangażowała się w dynamiczną działalność sponsoringową.

Pomimo dużego popytu na zegarki, szefostwo firmy dbało o to, aby nie zalać rynku.

Korporacja inwestowała ogromne pieniądze w kampanię reklamową, przez cały czas

mając na uwadze dotarcie do młodych klientów oraz dbałość o wizerunek marki. Formą

promocji Swatch'a w USA było także wprowadzenie nowej linii gadżetów, takich jak

okulary przeciwsłoneczne, parasolki czy T-shirty, zwaną Funwear. Miało to przynieść

dodatkowe przychody ze sprzedaży w wysokości 100 milionów USD. Obawiano się, że

rozszerzenie asortymentu mogłoby spowodować „rozmycie" marki Swatch, co się jednak

nie zdarzyło.

W 1985 roku Swatch stał się odrębną spółką akcyjną wyłączoną z ETA, przy czym

nowa firma była odpowiedzialna za wzornictwo i dystrybucję zegarków i

powiązanych z nimi produktów. Proces produkcji zegarków Swatch pozostał jednak w

gestii ETA.