, który prowadzi prof. dr hab. Grzegorz Przebinda na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Notatka ma 2 strony, format doc. W treści notatki można znaleźć takie zagadnienia jak: podział dekabrystów, Towarzystwo Północne, Towarzystwo Południowe, reżim Arakczejewa, Aleksiej Andrejewicz Arakczejew, Nikita Murawiow, Paweł Pestel, demokracja, republikanizm, okoliczności i przebieg powstania dekabrystów, proces, wyroki, Aleksander I, Golicyn, Focjusz, Konstantyn, car Mikołaj Romanow, senat, Rada Państwa, Rząd Tymczasowy, uwolnienie chłopów, Plac Senacki, Miłoradowicz, Piotr Kachowski, pułk Czernihowski, 3 stycznia 1826 roku, obalenie caratu, Konrad Rylejew, Aleksander Bestużew, amnestia 1855, Aleksander II.
Podział dekabrystów.
Dekabryści dzielili się na dwa nurty - Towarzystwo Północne z siedzibą w Petersburg i Towarzystwo Południowe stacjonujące na Ukrainie. Wszyscy jednak dostrzegali palącą potrzebę przeprowadzenia reform w Rosji, sprzeciwu wobec reżimu Arakczejewa. Towarzystwo Północne było bardziej republikańskie i demokratyczne, na jago czele stał Nikita Murawiow, który ogłosił też projekt konstytucji. Towarzystwo Południowe miało charakter bardziej jakobiński, przewodniczył mu Paweł Pestel. Był on autorem projektu ustroju rosyjskiego po obaleniu cara pt. “Rosyjska Prawda”.
Okoliczności i przebieg powstania dekabrystów. Proces i wyroki.
Gdy umarł Aleksander I nastąpił w Rosji długi, bo kilkutygodniowy okres bezkrólewia. O fakcie zrzeczenia się pretensji do tronu przez Konstantyna wiedziało bardzo mało osób (m.in. książę Golicyn, Arakczejew, metropolita moskiewski - Focjusz). Konstantyn uczynił to w specjalnym liście, który został zdeponowany w sekretnym miejscu w Soborze Uspieńskim na Kremlu. Z powodu licznych zawirowań Konstantyn zmuszony był wydać kolejny dokument, potwierdzający jego wcześniejsze postanowienie, co też uczynił. Wówczas jasne stało się, że następcą jest młodszy brat zmarłego Aleksandra I - Mikołaj. Ten z kolei był zupełnie nieprzygotowany na taką ewentualność, Jednak ostatecznie 10 grudnia 1825 roku przejął on władzę. Na 14 grudnia zaplanowano złożenie uroczystej przysięgi. Dekabryści uznali to za doskonały moment do rozpoczęcia swoich działań. Jednak w międzyczasie do Arakczejewa dotarł kolejny donos zapowiadający powstanie, tym razem zauważony. Już 13 grudnia aresztowano Pawła Pestela. 14 grudnia dekabryści chcieli za wszelką cenę zapobiec złożeniu przysięgi. W powstaniu oliczono przedee wszystkim na gwardię, ale też na poparcie ze strony Senatu i Rady Państwa, które to instytucje według planów dekabrystów miały doprowadzić do uwolnienia chłopów. Kwestia ta była dla buntowników bardzo ważna, bezprecedensowa. Zastanawiali się oni tylko nad tym czy chłopi powinni zostać uwolnieni z ziemią czy bez niej. Po obaleniu cara władzę miał przejąć Rząd Tymczasowy. Na dyktatora powstania dekabryści powołali księcia Trubieckiego, ale zapomnieli go o tym fakcie poinformować, skutkiem czego podczas wystąpienia pułków był on nieobecny. Powstanie miało wybuchnąć w Petersburgu, a po pewnym czasie Towarzystwo Południowe miało je rozpętać na Ukrainie. Dekabryści stanęli w szyku na Planu Senackim i odmówili złożenia przysięgi. Zostali otoczeni przez wojska wierne carowi Mikołajowi I. Liczba buntowników wynosiła około 3 tys. Żołnierzy. Wieść o wybuchu powstania niemal natychmiast rozniosła się po całym Petersburgu. Tłumy mieszkańców zmierzały w kierunku Placu Senackiego, aby obserwować rozwój wypadków. Dekabryści tymczasem ustawili się
(…)
… Bestużewa, Piotra Kachowskiego, Pawła Pestela oraz Siergieja Murawiowa skazano na śmierć przez poćwiartowanie. Jednak Mikołaj I okazał łaskę i zamienił ten wyrok na powieszenie. Kolejnych 31 dekabrystów skazano na śmierć poprzez ścięcie, natomiast pozostałych na dożywotnią albo inną katorgę. Tych, którzy wcześniej nie służyli powołano do wojska. Podczas wieszania przywódców miały miejsce dantejskie sceny…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)