Wiersze: Wiersz średniowieczny - wiersz intonacyjno - zdaniowy
- wersy roznej długości
- rozne typy rymowania
- uporządkowany układ akcentow
- izosylabizm - taka sama liczba sylab w każdym wersie („Żale Matki Boskiej pod krzyzem”)
- układ rytmiczny sluzy tematowi
- element zaskoczenia
Wiersz renesansowy (sylabiczny):
- swoboda składni - sa przerzutnie
- trzynastozgłoskowiec („Pan Tadeusz”) ze sredniowka po siódmej sylabie, 11-zgloskowiec („Dziady”, „Jerozolima wyzwolona”) ze sredniowka po 5 sylabie
- stala liczba sylab w wersach
- akcent paroksytoniczny
Wiersz sylabotoniczny (oswiecenie, romantyzm)
- jamb, trochej - wiersz czterostopowy (początki u Kochanowskiego, a w XXw - Tuwim „Kwiaty polskie”)
- daktyl - spadek adoniczny - przedostatnia stopa wersu jest daktylem, ostatnia - trochejem
- heksametr polski - piesn Wajdeloty w „Konradzie Wallenrodzie”
- amfibrach - ma tok dierezowany - stopa pokrywa się z granicami wyrazow. Tok cenzurowany - stopa dluzsza od wyrazu albo jeden wyraz ma dwie stopy
- anapest - konczy się hiperkataleksa
Wiersz nieregularny :
- poszczególne wersy reazlizuja się w odmiennej liczbie stop
- mamy logaedy gdy wprowadzimy nieregularność zamierzenie
Wiersz toniczny :
- wystepuje stala liczba zestrojow akcentowych
- „Ksiega ubogich” Kasprowicza
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)