Historia
Od początków XX wieku nie traktowano stosunków międzynarodowych jako odrębnej dziedziny, ale jako dział historii. Historia może być używana do weryfikowania uogólnień. Filozofia
Platon Arystoteles Św. Tomasz z Akwinu
Thomas Hobbes
Jean Jeacques Rousseau
Immanuel Kant
Filozofia umożliwia namysł nad normatywnymi (a więc etycznymi) aspektami życia politycznego:
Jaka powinna być rola państwa?
Jakie powinny być normy społeczności międzynarodowej?
Jak należy rozumieć sprawiedliwość społeczną w aspekcie międzynarodowym?
Behawioryzm
Jednostki - zarówno indywidualnie jak i w grupach - działają według pewnych schematów, które można poddać weryfikacji.
Badania krytyczne: postmodernizm i konstrukcjonizm
Dekonstrukcja podstawowych pojęć dziedziny SM, takich jak państwo, naród, racjonalności, realizm, w oparciu o badania tekstów w poszukiwaniu znaczeń ukrytych pod powierzchnią, między wierszami. Analiza dyskursu w poszukiwaniu odpowiedzi na pytania stawiane w dziedzinie SM.
Uczestnicy stosunków międzynarodowych
Można ich określić jako podmioty zdolne do aktywności międzynarodowej, a więc do zmieniania albo utrwalania w sposób zamierzony stanów środowiska narodowego.
Uczestnik jest tylko jednym z elementów szerszej zbiorowości podmiotów podejmujących działalność tego samego typu.
Aktywność uczestników jest częścią składową całości stosunków międzynarodowych
Każdy uczestnik ma swój udział w rezultatach zbiorowej aktywności, którymi są procesy i zjawiska międzynarodowe oraz odpowiadając im stany środowiska międzynarodowego.
Uczestnicy stosunków międzynarodowych
Państwa
Uczestnicy pozapaństwowi → narody, organizacje międzynarodowe, ruchy międzynarodowe, uczestnicy transnarodowi, przedsiębiorstwa, fundacje, kościoły, prywatne i terytorialne podmioty krajowe, partie polityczne, organizacje społeczne, osoby fizyczne
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)