Elementarne pojęcia pedagogiki społecznej i pracy socjalnej

Nasza ocena:

3
Pobrań: 196
Wyświetleń: 1309
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Elementarne pojęcia pedagogiki społecznej i pracy socjalnej - strona 1 Elementarne pojęcia pedagogiki społecznej i pracy socjalnej - strona 2 Elementarne pojęcia pedagogiki społecznej i pracy socjalnej - strona 3

Fragment notatki:

ANAMNEZA (ang. anamnesis, fr. anamnese, niem. Anamnese). Określenie oznacza wy­wiad poprzedzający badanie pacjenta, dotyczący jego dolegliwości, zaburzeń, upośledze­nia lub też choroby; wywiad umożliwiający rozpoznanie zaburzenia bądź choroby, obej­mujący zebranie informacji o aktualnych dolegliwościach chorego, przebytych chorobach, kontaktach z zakaźnie chorymi oraz warunkach środowiskowych. Dane z anamnezy ­zebrane za pomocą dokładnego wywiadu, rozmowy lub kwestionariusza - dotyczące do­tychczasowych indywidualnych losów osoby badanej, porównuje się z wynikami aktual­nie przeprowadzanych badań (lekarskich, psychologicznych i in.), celem uzyskania moż­liwie pełnego obrazu prognozy.
Wywiad środowiskowy bądź anamneza społeczna to szczególny rodzaj anamnezy, czyli suma danych charakteryzujących środowisko, w którym żyje i pracuje człowiek będący przedmiotem zainteresowania służby zdrowia i opieki społecznej, wraz z określeniem wpływu tego środowiska na jego stan psychofizyczny.
Pojęcia pokrewne: wywiad lekarski lub badanie podmiotowe, wywiad rodzinny
Bibliografia: Rożniatowski T. (red.), Mała encyklopedia medycyny, wyd. 9, PWN, Warszawa 1991.
ANDRAGOGIKA (ang. adult education, fr. education d'adultes, niem. Erwachsenenbil­dung). Jest teorią kształcenia i wychowania dorastającej młodzieży oraz ludzi dorosłych. Jest nauką ,,(...) o kształceniu, samokształceniu, wychowaniu i samowychowaniu doro­słych, która swoje teoretyczne uogólnienia i normatywne wskazania opiera na dwóch źródłach wiedzy: na dorobku nauk humanistycznych i społecznych oraz na własnych badaniach zachowania dorosłych w sytuacjach edukacyjnych" (Turo s L., 1993, s. 5). Jej przedmiot zainteresowań jest rozległy. Stanowią go rozważania na temat metodologii ba­dań i dokumentacji naukowej w dziedzinie oświaty dorosłych, systemu oświaty dorosłych, problematyki celów kształcenia, zakresu i jakości treści, podmiotu pracy oświatowej, proble­matyki form, zasad, metod, środków edukacji, historii oświaty dorosłych, zagadnień osobo­wości pracownika oświatowego i innych. Mówiąc nieco inaczej, w skład tej nauki wcho­dzą m.in. metodologia badań andragogicznych, teoria systemu edukacji, celów i zadań, realizatorów i organizatorów tej edukacji, form, metod i środków kształcenia oraz wychowa­nia, organizacji tego kształcenia, funkcji kształcenia dorosłych, ustawodawstwa oświatowe­go, systemu urządzeń i instytucji służących tej działalności, pozycji i rangi tego kompleksu kształceniowo-wychowawczego na tle związku z systemem edukacji dla dzieci i młodzieży.
Nazwa andragogiki pochodzi z języka greckiego (andros - dzielny, dorosły i ago ­ prowadzę). Po raz pierwszy pojęcia "andragogika" na określenie teorii kształcenia w wie­ku męskim użył filozof niemiecki Alexander Kapp w latach trzydziestych XIX w. Brak jed­nak wyraźnego wsparcia dla koncepcji Kappa spowodował, że termin ten nie został od razu spopularyzowany. Jego rozpowszechnienie dokonało się dopiero w XX w. Jest to zasługa m.in. Eugena Rosenstocka, profesora uniwersytetu w Berlinie, oraz Heinricha Han­selmanna, profesora uniwersytetu w Zurichu. W Polsce termin ten już w latach między­wojennych zaczęła stosować Helena Radlińska na oznaczenie uprawianej przez siebie teorii kształcenia dorosłych.


(…)

… do powtarzania takich reakcji i przeciwnie, gdy wystąpią negatywne konsekwencje powstaje tendencja unikania tych reakcji. Kluczowymi procesami dla sformułowanej na gruncie behawioryzmu teorii ucze­nia się jest warunkowanie klasyczne opisane przez I. Pawłowa i warunkowanie instrumen­talne opisane przez RF. Skinnera.
Behawioryzm, jako koncepcja człowieka, zakłada: determinację środowiska - człowiek…
… badań nad metodami uczenia się, zmianą zachowań i kształtowaniem nowych zachowań, przyczynił się do sformułowania zasad manipulowania zachowaniem innych i opracowania nowych metod uczenia tzw. programowego. Wykorzystując zasady warunkowania klasycznego i instrumentalnego, sformułowano wiele programów psychoterapii behawioralnej stosowanej np. w leczeniu uzależnionych od alkoholu, nikotyny…
… rzeczywistości eduka­cyjnej i miejsce zastosowania dorobku naukowego andragogika usytuowana została w sys­temie innych nauk społecznych obok filozofii, psychologii, socjologii, pedagogiki, polity­ki społecznej, prakseologii, teorii informacji i ekonomii, z którymi niewątpliwie kooperuje poznawczo. Przy budowie swoich teorii kształcenia dorosłych czerpie z dorobku teore­tycznego i metodologicznego tych dyscyplin…
… poszczególnych technik). Przykładami owych narzędzi są: schemat obserwacji, kwestionariusz wywiadu i ankiety, schemat organizacyj­ny i aparatura (np. magnetofon, aparat filmowy) do eksperymentu, wytyczne do analizy dokumentów, modele technik socjometrycznych, skale pomiarowe i in.
Badania andragogiczne uprawiają u nas głównie szkoły wyższe i instytuty naukowe (w innych krajach często nazywane placówkami…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz