Wyznaczanie współczynnika załamania światła

Nasza ocena:

3
Pobrań: 126
Wyświetleń: 1456
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Wyznaczanie współczynnika załamania światła - strona 1 Wyznaczanie współczynnika załamania światła - strona 2 Wyznaczanie współczynnika załamania światła - strona 3

Fragment notatki:

Temat ćwiczenia Ćw. Nr 20 Wyznaczanie współczynnika załamania światła Uwagi Ocena Prowadzący Dr Edward KANIEWSKI WSTĘP TEORETYCZNY Bezwzględny   współczynnik   załamania   światła   dla   danego   ośrodka   to   stosunek   prędkości  rozchodzenia   się   światła   w   próżni   do   prędkości   rozchodzenia   się   światła   w   danym   ośrodku.  Bezwzględny współczynnik załamania światła zależy od długości fali (im długość jest mniejsza tym  bezwzględny   współczynnik   załamania   jest   większy),   od   temperatury   ośrodka   (dla   diamentu,  przykładowo, bezwzględny współczynnik załamania światła rośnie wraz z temperaturą, dla kwarcu  maleje, gdy temperatura rośnie) i zależy od ciśnienia. Względny współczynnik załamania światła  dla danych dwóch ośrodków wyrazić można stosunkiem ich współczynników bezwzględnych. Jest  to względny współczynnik  załamania  światła  ośrodka, do którego promień wchodzi, względem  ośrodka, z którego wychodzi: n n n C V C V V V 2,1 2 1 2 1 1 2 = = = Względny   współczynnik   załamania   możemy   wyznaczyć   inną   metodą.   Dla   niektórych   kątów  prawdziwe jest twierdzenie, że: n sin sin 2,1 = α β a - kąt padania b - kąt załamania W   przypadku   przejścia   promienia   z   ośrodka  gęstszego   do   rzadszego,   promień   załamany  odchyla się od normalnej. Istnieje, więc taki kąt  ag, że kąt pomiędzy promieniem załamanym a  normalną   poprowadzoną   do   granicy   dwóch   ośrodków   jest   kątem   prostym.   Promień   załamany  normalna 1 2 granica ośrodków a b V1 2 V1 V 1 n1 - bezwzględny współczynnik załamania światła ośrodka 1; n2 - bezwzględny współczynnik załamania światła ośrodka 2; V1 - prędkość rozchodzenia się światła w ośrodku 1; V2 - prędkość rozchodzenia się światła w ośrodku 2; C - prędkość rozchodzenia się światła w próżni. biegnie  wtedy  po  granicy  dwóch  ośrodków.  Kąt  ag  nazywa się kątem granicznym.  Względny  współczynnik załamania ma wtedy postać: n sin sin sin 2,1 = = α α 90 o . WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA PRZEZ POMIAR KĄTA  GRANICZNEGO . Na stoliku optycznym umieszczono badany materiał i skierowano nań wąską wiązkę światła.  Zmieniano kąt padania promieni do momentu, aż uzyskano kąt graniczny.  TABELA WYNIKÓW L.p. 1 2 3 4 5 Kąt graniczny αg 41˚ 43˚ 42˚ 42˚ 41˚

(…)

… powierzchni płytki,
odczytano położenie śruby mikrometrycznej. Przesuwając tubus mikroskopu śrubą mikrometryczną
uzyskano ostry obraz rysy na górnej powierzchni płytki. Wiedząc, iż jeden obrót śruby
mikrometrycznej przesuwa tubus mikroskopu o 0,5mm, wyznaczono wartość przesunięcia, równej
pozornej grubości płytki (d). Pomiar powtórzono dla drugiej płytki.
Ustalono wartość uchybu powstałego w wyniku głębi
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz