To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Polsko-niemiecka deklaracja o nieagresji
27 listopadada poseł Helmuth von Moltke na spotkaniu z Piłsudskim zaprezentował mu projekt traktatu o nieagresji. Polski MSZ podjął się rokowań w tej kwestii, tak by nie zrazić do siebie ZSRR. Tajne rozmowy w sprawie porozumienia toczyły się również w 1934 roku. Strona polska chciała by treść umowy zawierała fragment mówiący, że porozumienie z Niemcami nie ogranicza zobowiązań wypływających z umów zawartych wcześniej przez oba państwa. Miał być to gest skierowany w stronę Francji. Nie powiodła się próba uzyskania ponownego uznania przez Niemcy postanowień Traktatu Wersalskiego w kwestii terytorialnego status quo. Deklarację o niestosowaniu przemocy podpisano 26 stycznia 1934 roku. Układ miał pozostawać w mocy przez dziesięć lat. Treść: żadna ze stron nie ucieknie się do zastosowania przemocy w celu załatwienia spraw spornych między obu krajami.
Większość mocarstw zachodnich niechętnie przyjęła ten fakt do wiadomości, spodziewając się istnienia jakichś tajnych protokołów.
7 marca 1934 - podpisano protokół o zakończeniu trwającej od 1925 roku wojny celnej. Stosunki pogorszyły się nieco w 1935 roku gdy Niemcy wypowiedziały część Traktatu Wersalskiego dotyczącą zakazu rozbudowy przez Rzeszę floty powietrznej.
Polska pod naciskiem Francji potępiła ten fakt.
„Pakt Czterech”
18 marca 1933 Mussolini spotyka się z premierem Wielkiej Brytanii (MacDonald) i przedstawia mu swoją kolekcję motyli projekt paktu czterech. Koncepcja zakładała powstanie porozumienia między Włochami, Niemcami, Francją i WB. Mussolini zakładał oddanie Niemcom „korytarza pomorskiego”, w zamian zaś chciał połasić się na austriacki Tyrol a może i na region Saary. Pakt Czterech miał rozstrzygać o najważniejszych kwestiach w Europie z pominięciem Ligi Narodów. Treść paktu pozostawała tajna.
Reakcja Polski negatywna i krytyczna. Pakt był sprzeczny z duchem Ligi Narodów. Za karę izolowano ambasadora włoskiego w Warszawie, który zabiegał o przyjęcie go w MSZ. Beck przełożył swoją wizytę w Paryżu, a polscy ambasadorowie w Paryżu i Londynie oświadczyli, że Polska gotowa jest opuścić Ligę Narodów. Rządy Małej Entanty również odrzuciły ideę Paktu Czterech. Polska dyplomacja starała się również wywrzeć wrażenie, że Polska gotowa jest do ataku prewencyjnego, jeśli rewizjonizm niemiecki będzie się nasilał.
Francuzi widzieli więcej korzyści w Pakcie Czterech niż w angażowaniu się w sojusz z Polską. Traktowali go, (pakt z Polską) jako sojusz defensywny i nie brali pod uwagę możliwości wspólnego ataku na Niemcy.
Pakt podpisano 15 lipca 1933 roku mimo iż Polska zapowiedziała, że nie będzie czuć się tym paktem związana.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)