3. Wiadukty, estakady, kładki § 51. 1. Długość wiaduktu nad drogą powinna zapewnić w szczególności bezpieczny ruch pojazdów i pieszych na drodze z zachowaniem wymaganych skrajni oraz nie spowodować zmiany parametrów przekroju poprzecznego drogi.
2. Długość wiaduktu nad linią kolejową powinna zapewnić w szczególności bezpieczny ruch pociągów, niezmienione parametry układu torowego oraz skrajnię budowli dla kolei odpowiednią do szerokości torów. § 52. Długość wiaduktów, o których mowa § 51, powinna w szczególności uwzględnić podział na przęsła dostosowane do poszczególnych skrajni oraz elementów zagospodarowania przestrzennego i podziemnego, jak również kształtować przestrzeń otoczenia z uwzględnieniem potrzeb ochrony środowiska, architektury, urbanistyki i ekonomii przedsięwzięcia. § 53. Obiekt mostowy nad doliną powinien być usytuowany na odcinku najwęższym, o łagodnych zboczach, przy kącie skrzyżowania zbliżonym do prostego, pod warunkiem że nie spowoduje to pogorszenia elementów geometrycznych trasy drogowej i zostaną zachowane wymagania przepisów o ochronie środowiska. § 54. Przekroczenie kilku przeszkód terenowych, usytuowanych w bliskim sąsiedztwie, jednym wspólnym obiektem mostowym lub kilkoma nad poszczególnymi przeszkodami powinno wynikać z przesłanek ekonomicznych i możliwości technicznych oraz ukształtowania terenu. § 55. 1. Przez poszczególne skrajnie, o których mowa w § 51 i 52, rozumie się odpowiednio:
1) skrajnię drogi określonej klasy, 2) skrajnię autostrady płatnej,
3) skrajnię chodnika,
4) skrajnię budowli dla tras tramwajowych, 5) skrajnię budowli linii kolejowych,
6) skrajnię ścieżki rowerowej,
7) skrajnie budowli dla innych środków transportu.
2. Skrajnie, o których mowa w ust. 1, określają:
1) drogi, chodnika, ścieżki rowerowej - warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie,
2) autostrady płatnej - przepisy techniczno-budowlane dotyczące autostrad płatnych,
3) budowli dla tras tramwajowych - Polska Norma, 4) budowli linii kolejowych - Polskie Normy,
5) budowli dla innych środków transportu - dokumentacja techniczno-ruchowa.
3. Przy wyznaczaniu wysokości skrajni, o których mowa w ust. 1, powinno się przyjmować pionowe odległości odpowiednio od najwyższego punktu nawierzchni jezdni, chodnika lub płaszczyzny główek szyn tramwajowych i kolejowych do spodu najniżej usytuowanego elementu konstrukcji przęsła w obrębie danej skrajni, z uwzględnieniem jego przemieszczeń wywołanych obciążeniami, z zastrzeżeniem ust. 4. Odnosi się to do całego obszaru rzutu konstrukcji w obrębie danej skrajni, z tym że w pasach oddzielonych krawężnikami, wchodzących w skład skrajni drogi, wysokości te są odpowiednio zmniejszone o wyniesienie krawężnika ponad poziom jezdni.
(…)
… do elementów konstrukcyjnych podpory większą od sumy szerokości strefy bezpieczeństwa i strefy swobodnego poruszania się po peronie, ustalonych dla peronu, na którym ustawiana jest podpora.
3. Wymagania bezpieczeństwa, o których mowa w ust. 1, dotyczą w szczególności:
1) zabezpieczenia podpór przed skutkami wykolejenia się taboru,
2) zapewnienia odpowiedniej widoczności na szlaku kolejowym lub stacji…
… ukształtowanych cokołów,
2) zapewnienia odpowiedniej widoczności drogi.
§ 57. 1. Podpory wiaduktów, o których mowa w § 51 ust. 2, pod warunkiem spełnienia wymagań bezpieczeństwa ruchu, powinny być usytuowane w szczególności:
1) poza obrysem skrajni budowli linii jedno- i dwutorowej,
2) na międzytorzu przy większej liczbie torów - jeśli rozstaw torów na to pozwala, z uwzględnieniem również możliwości wykonania…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)