To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
TOKSYKOLOGIA I WIELKI SPORT
„Citius, altius, fortis…”[idee „coubertanowskie”]
W 1894 podczas kongresu atletycznego w Sorbonie postanowiono wskrzeszać ideę igrzysk olimpijskich - utworzono Międzynarodowy Komitet Olimpijski (MKOL) na którego czele stanął Demetrius Bikelas (zastąpiony w '96 przez Pierre de Coubertin). Bardzo szybko piękne idee coubertenowskie czystej rywalizacji zostały zastąpione chęcią zwycięstwa za wszelką cenę. I przy użyciu każdej możliwej metody. Najbardziej podatne na środki dopingujące są dyscypliny, w których ułamki sekund / mm decydują o zwycięstwie, zależne od niewielkiej liczby cech fizycznych (jak siła, wytrzymałość). Początkowo stosowano substancje pozwalające znieść zmęczenie i pobudzić, dostępne powszechnie (jak kofeina, alkohol : pływacy ścigający się w kanałach Amsterdamu, cykliści startujący w 6 dniowych wyścigach), przestawiając się z czasem na bardziej wyrafinowane środki i sposoby. Istnieje swoista odmiana „wyścigu zbrojeń” - dążenie naukowców do stworzenia lepszych, wiarygodniejszych testów rozpoznających zakazane substancje oraz, z drugiej strony, dążenie do syntezy i produkcji lepszych, lepiej działających i niewykrywalnych substancji. Masowy doping zaczął się od amfetaminy stosowanej przez kolarzy.
Komisja medyczna międzynarodowego komitetu olimpijskiego została powołana w 1967 r.
Pierwsze „odnotowane” przypadki stosowania dopingu:
1960 r, Igrzyska Olimpijskie w Rzymie . Kolarski wyścig drużynowy, Duńscy kolarze spadają z roweru i mimo podjecia prób reanimacji, umierają. W ich organizmach znaleziono duże ilości amfetaminy.
1967 r, Tour de France. Zdolny kolarz, Tom Sipson spada z roweru przy podejściu, umiera. W bidonie posiadał roztwór amfetaminy w alkoholu (dziś w tym miejscu znajduje się tablica upamiętniająca)
12 VI 1968, walka bokserska. Słabszy bokser , Elzer, zażywa erwitynę (pochodna amfetaminy) i nie czuje bólu spowodowanego ciosami przeciwnika (21!). Dociera do rundy finałowej. Śmierć z powodu licznych krwiaków i uszkodzeń mózgu.
Od 1968 r. rozpoczęto systematyczne badania kolarzy pod kątem zażywania substancji dopingujących. MKOL umieszcza amfetaminę na liście substancji zakazanych.
DOPING - próba zdefiniowania :
definicja z 1889 r „mieszanka narkotyczna używana do pobudzania koni wyścigowych”
definicja z lat '60 (zakładała że tylko świadomie stosuje sie doping)
„dopingiem jest podawanie osobnikom zdrowym i zażywanie przez osoby zdrowe substancji zewnątrz-pochodnych w celu osiągnięcia jakiś celów w sporcie”
współczesna definicja międzynarodowej federacji medycyny sportowej
„Doping nazywamy świadome lub nieświadome stosowanie przez sportowców środków lub metod zabronionych przez MKOL
(…)
… ustanawianie rekordów? Czy nie stanowią jakiegoś rodzaju „dopingu”? (np. euforia/radość po pokonaniu choroby , rozbudowane naczynia i zwiększony dopływ tlenu do mózgu). Czy nie wykracza to poza zasady „fair play”
2006 r. - Operation Fuerto - afera dopingowa w kolarstwie szosowym. Zwolniony dyrektor generalny grupy Liberty Seguros. Wykluczenie części kolarzy z Tour de France 2006.
DOPING możemy podzielić…
… (nowotwór wytwarzający androgeny). Długotrwałe jego zażywanie może się skończyc tragicznie.. Przypadki stosowania:
- sportowcy niemieccy na olimpiadze w Berlinie w 1936 r - Ricky Brich , dyskobol „szwedzki brojler”
- S. Reding (zwiększył masę o ponad 30 kg!) , samobójstwo w wieku 33 lat
- Ben Johnson, zdyskwalifikowany z olimpiady w Seulu (odebrane złoto)
- sprinterki NRD-owskie (brały związek o nazwie c…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)