To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Systemy kultury (nauka, religia, sztuka, język-komunikacja).
SYSTEMY KULTURY charakteryzują się uporządkowanym i skoordynowanym zespołem swoistych elementów, powiązanych wzajemnymi relacjami, składających się na zwarty obraz odpowiedniej dziedziny kultury.
→ NAUKA-to termin różnie definiowany. W sensie historyczno-socjologicznym, na-
uka to dziedzina kultury obejmująca: całokształt historycznie rozwijającej się dzia-
łalności poznawczej, narzędzia i środki tej działalności (aparatura, książki) oraz instytucje społeczne powołane do prowadzenia badań naukowych i nauczania. W tym sensie nauka ujęta jest jako szczególny rodzaj działalności społecznej i jako swoista forma świadomości społecznej.
→ RELIGIA-zarysowały się dwie tendencje w interpretacji sensu zjawisk religijnych:
▪ pierwsza akcentuje silnie status religii w ujmowaniu stosunku człowieka do „sacrum”; istnieje powszechne przeświadczenie, że „sacrum” wywiera istotny wpływ na życie człowieka i los świata-stąd wierni odnoszą się z lękiem i ufnością doń, próbując przez modlitwę i ofiary pozyskać sobie ich łaskawość; „sacrum” w religiach monoteistycznych-Bóg, politeistycznych-panteon bóstw, w buddyźmie-
wartości moralne.
▪ druga kładzie nacisk na potrzeby i wartości: religia jest wyrazem i formą wartości oraz potrzeb poznawczych, moralnych, obyczajowych, społecznych.
Geneza religii łączy się z 3 czynnikami natury:
przyrodniczej (zależność człowieka od sił przyrody);
społecznej (określony układ stosunków społecznych);
psychologicznej ( dotyczy działalności poznawczej i życia uczuciowego).
Religia jako forma świadomości społecznej jest zjawiskiem złożonym i silnie powiązanym z różnymi dziedzinami kultury i działalności ludzkiej, zjawiskiem historycznie zmiennym i podlegającym ogólnym prawom rozwoju społecznego. Pod względem struktury w religiach można wyodrębnić 4 aspekty: doktrynę, kult, organizację i przeżycie.
→ KULT- jako zespół aktów i czynności stanowiących wyraz czci dla sacrum-spełnia istotne funkcje integrujące i kulturowe. Przyczynia się on do pogłębiania więzi
wspólnotowych określonej grupy religijnej i wyodrębnia je spośród innych-obcych jej religijnie. Stymuluje również twórczość artystyczną i swoiste formy sztuki sa-
kralnej. Są nawet teorie głoszące, że sztuka wywodzi się z religii, jako że człowiek jest z
(…)
… się on do pogłębiania więzi
wspólnotowych określonej grupy religijnej i wyodrębnia je spośród innych-obcych jej religijnie. Stymuluje również twórczość artystyczną i swoiste formy sztuki sa-
kralnej. Są nawet teorie głoszące, że sztuka wywodzi się z religii, jako że człowiek jest z natury istotą religijną. Kościół w swej historii odgrywał rolę mecenasa sztuki-
zamawiał dzieła sztuki, wyświęcał je i czynił przedmiotem kultu. O tym, czy dzieło należy do sztuki sakralnej, czy świeckiej decyduje subiektywny odbiór. I tak, dla człowieka o postawie laickiej Biblia, posąg Jezusa będą tylko dziełami sztuki, a nie przedmiotem kultu. Na skutek procesu laicyzacji, następuje zjawisko odsakralizo-
wania niektórych dzieł sztuki, np. muzyki religijnej.
→ SZTUKA-rozdzielenie sztuki od rzemiosła początkowo miało miejsce w Odrodze…
…: komunikacja językowa odgrywa szczególnie istotną ro-
lę w całości kultury. Zdolność posługiwania się językiem należy do najistotniej-
szych cech wyróżniających człowieka od innych istot żyjących. Język stanowi podstawowy środek komunikacji:
▪ przekazuje treści myślowe;
▪ determinuje w pewnym zakresie sposób widzenia świata: jest jakby zbiorowym okiem, którym każdy mówiący patrzy na świat łudząc…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)