To tylko jedna z 6 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Laboratorium chemii fizycznej
Sprawozdanie:
„Fizykochemiczna charakterystyka substancji czystych; Gęstość. Współczynnik załamania światła. Napięcie powierzchniowe.”
Ćwiczenie przeprowadzili:
Ocena z przygotowania:
Ocena ze sprawozdania:
- Głaszczka Rafał
- Prus Bartłomiej
- Skowrońska Urszula
Część I
Wyznaczenie gęstości i objętości molowej.
Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie gęstości cieczy w różnych temperaturach metodą pikometryczną, obliczenie objętości molowej i porównanie jej z wartością z udziałów atomowych.
Podstawy teoretyczne
Gęstość- jest to stosunek masy m do objętości V danej substancji
t - temperatura, w której mierzona jest gęstość
Jest to tzw. gęstość absolutna, podawana zazwyczaj w g/cm3.
Objętość molowa jest to objętość jednego mola substancji. Wiąże ją z gęstością zależność
gdzie: M- masa molowa. Objętość molowa zależy od temperatury i ciśnienia. Dla faz skondensowanych (tzn. dla cieczy i ciał stałych) zależności te określają wzory słuszne przy niezbyt dużych zmianach ciśnienia lub temperatury gdzie: izobaryczny współczynnik rozszerzalności termicznej,
izotermiczny współczynnik ściśliwości.
Objętość molowa jest wielkością addytywną, tzn. jej wartość dla cząsteczki można obliczyć z udziałów atomów lub grup atomów.
Gęstość substancji wyznacza się za pomocą piknometru. Jest to naczynie szklane, umożliwiające dokładne zmierzenie masy cieczy o ściśle określonej objętości. Piknometr składa się z naczynia zakończonego kapilarą. Niewielkie wymiary powierzchni przekroju kapilary zmniejszają do minimum parowanie cieczy oraz zmniejszają błędy, które mogłyby powstać przez niezbyt dokładne ustalenie poziomu cieczy w piknometrze. Aby wyznaczyć gęstość cieczy tą metodą należy najpierw dokonać kalibracji w celu wyznaczenia objętości piknometru. Aparatura i odczynniki
piknometr,
ultratermostat,
waga analityczna,
strzykawki do cieczy,
woda destylowana,
aceton.
Wykonanie ćwiczenia
(…)
… (ze względu na zmianę gęstości substancji badanej).
Wielkość opisana wzorem:
nazywa się refrakcją molową. Refrakcja molowa jest wielkością addytywną. Pomiary współczynnika załamania światła wykonuje się najczęściej przy użyciu refraktometrów (w naszym doświadczeniu refraktometr zanurzeniowy z termostatowanymi pryzmatami), wykorzystujących zjawisko całkowitego wewnętrznego odbicia na granicy dwóch ośrodków. Źródłem światła jest lampa sodowa. Pomiar współczynnika załamania światła stosuje się do identyfikacji związków chemicznych i do oznaczania ich czystości. często wielkość ta wykazuje liniową zależność od składu roztworu, jednak najczęściej posługujemy się krzywą wzorcową. Aparatura i odczynniki
refraktometr,
termostat,
lampa sodowa,
strzykawki,
suszarka ręczna,
woda destylowana.
Wykonanie ćwiczenia
Nastawiono termostat na żądaną temperaturę,
Włączono lampę sodową 10 minut przed pomiarem,
Wprowadzono pomiędzy pryzmaty pryzmaty refraktometru za pomocą strzykawki kilka kropel badanej cieczy,
Po ustaleniu w polu widzenia okularu położenia linii granicznej odczytano wartość na skali przyrządu,
Z dołączonej tablicy przeliczeniowej odczytano wartości współczynnika załamania światła.
Część III
Wyznaczanie…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)