To tylko jedna z 10 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
SPRAWOZDANIE ANALIZA INSTRUMENTALNA „ SPEKTROSKOPIA EMISYJNA ( AES ) ” Część teoretyczna : Analiza spektralna emisyjna polega na tym że atomy pierwiastków badanych substancji pod wpływem wzbudzenia wysyłają promieniowanie , które po przejściu przez układ rozszczepiający tworzy charakterystyczna dla nich widma . Rozżarzone ciała stałe lub stopione emitują prawie zawsze widmo ciągłe , widma te nie są charakterystyczne i nie mogą służyć do celów analitycznych . Natomiast substancje w stanie gazu lub pary wzbudzone odpowiednią energią zwaną energią wzbudzenia , emitują widma nie ciągłe , składające się z wielu linii . Linie te odpowiadają promieniowaniu o różnej długości fali . Atomy i jony emitują charakterystyczne widma liniowe , cząsteczki charakterystyczne widma pasmowe . Do najczęściej stosowanych metod spektroskopii emisyjnej należą :
Spektrografia Spektrometria
Spektroskopia
W dwóch pierwszych metodach najczęściej wykorzystywanych emitowane promieniowanie substancji wzbudzonej przechodzi przez układ optyczny , gdzie ulega rozszczepieniu i jest rejestrowane na kliszy fotograficznej lub za pomocą układu przetwarzającego światło na impuls elektryczny ( fotoogniwa , fotopowielacze ). W przypadku wywołania kliszy otrzymujemy widmo w postaci zaczernionych linii , które następnie analizowane jest za pomocą spektroprojektora i mikrofotometru w celu jakościowej i ilościowej analizy badanej substancji .
Aparatura używana w analizie atomowej spektroskopii emisyjnej .
Cały aparat do analizy AES możemy podzielić na trzy układy źródło wzbudzenia
układ optyczny - rozszczepiający ( monochromatory )
układ rejestrujący co można przedstawić schematycznie :
Ad. 1 Podstawowym źródłem wzbudzenia jest łuk prądu stałego lub zmiennego oraz iskra elektryczna . W przypadku tego źródła stosujemy układy elektrod :
dwie elektrody wykonane z badanego materiału ( analiza stopów i metali )
jedna elektroda z badanego metalu lub stopu druga pomocnicza z innego metalu jednak najczęściej stosowana jest elektroda węglowa dwie elektrody pomocnicze , na jednej umieszcza się badaną próbkę . Układ ten wykorzystuje się w analizie małych próbek , proszków i roztworów , które umieszczane są w tak zwanych kraterach - wgłębienia w elektrodach .
(…)
… krawędzi podstawy pryzmatu n - współczynnik załamania światła w celu polepszenia zdolności rozdzielczej aparatu montujemy układ pryzmatów.
dla urządzeń z siatką dyfrakcyjną : gdzie : N - rząd widma
n - liczba nacięć siatki przypadająca na 1 mm siatki ( stała siatki )
dyspersja liniowa : D - jest to liniowa miara rozdzielania linii widmowych.
gdzie : dl - odległość na płycie fotograficznej między dwoma…
… obojętnego - argonu. Próbka, będąca roztworem chromu, podawana jest do palnika za pomocą pompy perystaltycznej, która zapewnia stały przepływ próbki do komory rozpylania. Z tej komory próbka w postaci aerozolu jest wtryskiwana do centrum plazmy, w której zachodzi wzbudzenie atomów.
W wyniku powrotu ich do stanu podstawowego następuje emisja promieniowania. Rozszczepienie wiązki promieniowania…
… ) i powtarzalność wyników .
Promienie lasera wykorzystuje się raczej do odparowania próbki, ponieważ daje ono silne widma ciągłe, na tle którego widać tylko linie głównych składników próbki.
Ad. 2 Układ optyczny składa się z kolimatora , soczewek , jednak najważniejszą częścią jest układ rozszczepiający , którym mogą być pryzmat lub układ pryzmatów oraz siatki dyfrakcyjne lub interferencyjne . Ze względu…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)