Ryzyko jako składnik stopy dyskontowej

Nasza ocena:

5
Pobrań: 70
Wyświetleń: 1421
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Ryzyko jako składnik stopy dyskontowej - strona 1 Ryzyko jako składnik stopy dyskontowej - strona 2 Ryzyko jako składnik stopy dyskontowej - strona 3

Fragment notatki:

Bielawski. Notatka składa się z 6 stron.
Ryzyko jako składnik stopy dyskontowej .
Słowo „dyskonto” z włoskiego „disconto” oznacza potrącenie, pomniejszenie pewnej kwoty nominalnej: weksli, czeków, papierów wartościowych.
Zastosowanie większej stopy dyskontowej w procedurze dyskontowania spowoduje mniejszą wartość wycenianego mienia. Na wielkość stopy dyskontowej w dużym stopniu wpływa ryzyko nie otrzymania założonych dochodów.
Ryzyka te pogrupować można w zależności od ich źródła na ryzyka systematyczne i specyficzne.
Za ryzyko systematyczne przyjmuje się ryzyko wynikające z czynników zewnętrznych (zewnętrzne warunki makroekonomiczne ) oddziałujących w równym stopniu na całą gospodarkę lub jej określone sektory.
Za ryzyko niesystematyczne (specyficzne) przyjmuje się ryzyko typowe dla inwestowania w określony rodzaj aktywów. Ryzyko to często określa się jako ryzyko dywersyfikowalne.
W ramach ryzyka systematycznego wyróżnić możemy następujące rodzaje ryzyka:
- ryzyko inflacyjne,
- ryzyko stopy procentowej,
- ryzyko kursowe,
- ryzyko polityczne,
- ryzyko rynku.
Ryzyko inflacyjne wiąże się z nieprzewidywalnym kształtowaniem się siły nabywczej, czyli niekorzystnymi zmianami cen. Ryzyko rynku polega na nieprzewidywalnej zmianie cen papierów wartościowych i inwestycji rzeczowych. Ryzyko specyficzne jest zależne zarówno od stanu rynku danego kraju czy regionu, a także od specyfiki i sytuacji danego wycenianego przedsiębiorstwa lub innego waloru W ramach ryzyka specyficznego (niesystematycznego) właściwego dla wycenianego rodzaju mienia wyróżnić możemy między innymi:
- ryzyko kredytowe,
- ryzyko przedsiębiorstwa,
- ryzyko utraty płynności. Ryzyko kredytowe wiąże się z niebezpieczeństwem nie odzyskania zainwestowanych czy pożyczonych środków. Generalnie ryzyko takie nie istnieje w przypadku obligacji Skarbu Państwa. Przy nieoczekiwanym wzroście inflacji, inwestorzy oczekują wyższych przychodów z nowych emisji, np. obligacji, co skutkuje spadkiem zainteresowania na rynku wtórnym obligacjami o stałym oprocentowaniu poprzednich emisji. Ryzyko stopy procentowej dotyczy głównie inwestycji w papiery dłużne i wierzytelności o stałym oprocentowaniu. Ryzyko to związane jest bezpośrednio z ryzykiem inflacyjnym. Zmiany stopy procentowej powodują zmiany cen akcji oraz oprocentowanie udzielanych kredytów. Ryzyko przedsiębiorstwa można określić jako niebezpieczeństwo straty inwestora lokującego swoje środki w papiery wartościowe danego przedsiębiorstwa

(…)

… analizy lub oceny w ekonomii używane są także inne stopy takie jak:
• stopa zwrotu,
• wewnętrzna stopa zwrotu (IRR),
• wymagana stopa zwrotu,
• zrealizowana stopa zwrotu,
• koszt kapitału,
Stopa zwrotu oznacza iloraz zysku do nakładów inwestycyjnych, bądź też do zainwestowanego kapitału. Wyróżnia się często także pojęcie prostej stopy zwrotu lub księgowej stopy zwrotu.
W przypadku księgowej stopy zwrotu zakłada się, że zarówno zysk jak i nakłady inwestycyjne będą wyrażone w kategoriach księgowych. Proste stopy zwrotu nie uwzględniają zmienności pieniądza w czasie co traktuje się jako wadę w przy ocenie długoterminowych przedsięwzięć inwestycyjnych.
Wewnętrzna stopa zwrotu (IRR) określana jest przy założeniu, że NPV (net present value) jest równe zero. Oznacza to że nakłady inwestycyjne są równe spodziewanym korzyściom. Warunkiem określenia wewnętrznej stopy zwrotu jest oszacowanie aktualnej wartości przyszłych przepływów pieniężnych dla konkretnego przedsięwzięcia inwestycyjnego. IRR - wewnętrzna stopa zwrotu, jest miarą efektywności inwestycji.
Wymagana stopa zwrotu ma pewien związek ze stopą dyskontową i może być określana suma dwóch składników, którymi są: stopa zwrotu z inwestycji wolnych…
… jest dwukrotnie bardziej ryzykowny od portfela rynkowego).
Model CAPM można przez analogię zastosować dla określenia stopy dyskontowej do wyceny nieruchomości. W szczególności, należy go stosować wówczas, gdy na podstawie rynku inwestycyjnego nie można określić stopy dochodu jako zależności D/C (dochód do ceny).
Możemy jednak szacunkowo przyjąć współczynnik β z pewnego przedziału, jeśli uznamy, że np. inwestowanie w nieruchomość jest mniej ryzykowne niż przeciętne na rynku. Wówczas wartość β, zgodnie z wcześniejszą interpretacją powinna się zawierać w przedziale [0, 1]. Błędnym sposobem przy określaniu stopy jest dodawanie ryzyka systematycznego oraz subiektywnie oszacowanej wielkości ryzyka specyficznego.
W przypadku wycen nieruchomości gdy posługujemy się dochodem potencjalnym brutto, efektywnym dochodem…
… β wyznaczany jest na podstawie relacji wiążącej przychód z danego waloru z przychodem z portfela rynkowego. Relacja ta może być określona statystycznie poprzez osza­cowanie linii regresji pomiędzy stopą przychodu z danego papieru wartościowego i stopy przy­chodu z portfela rynkowego:
gdzie:
cov(rj, rm) -kowariancja (współzależność) pomiędzy stopą przychodu z danego papieru wartościowego i stopą…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz