To tylko jedna z 26 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Rozwój socjologii jako nauki: Socjologiczna perspektywa :
poziomy rzeczywistości, socjologiczna wyobraźnia, Rozwój socjologii: wkład największych socjologów :
August Comte, Herbert Spencer, Karol Marks, Emile Durkheim,
Max Weber. Prowadzenie badania socjologicznego :
logika nauki, fazy badania naukowego, metody badawcze,
etyka badania socjologicznego. Podsumowanie wykładu: Perspektywa socjologiczna zachęca nas do patrzenia na nasze otoczenie w sposób, który jest odmienny od codziennego, pozwala nam na spojrzenie nowe i świeże. Pozwala nam na spojrzenie na nasze otoczenie w ten sposób, że zaczynamy interpretować nasze otoczenie w sposób nietypowy, często obrazoburczy lub nawet cyniczny. Zdolność do dostrzegania naszych prywatnych doświadczeń i osobistych problemów jako powiązanych z pewną strukturalnymi ich cechami i uwarunkowaniami historycznymi warunków jest esencją socjologicznej wyobraźni. Pozwala ona na wyjście poza wąską wizję świata, która charakteryzuje nasze codzienne myślenie o społecznym środowisku, w którym żyjemy.
Socjolog August Comte jest powszechnie postrzegany jako założyciel socjologii. Podkreślał on, że studia nad społeczeństwem powinny być naukowe, powinny polegać na systematycznej obserwacji, eksperymentach, porównywaniu różnych społeczeństw, także historycznie istniejących. Podzielił naukę o społeczeństwie na studia nad społeczną statyką i społeczną dynamiką.
Herbert Spencer interpretował społeczeństwo jako system: pewnego rodzaju całość, złożoną z zależnych części, na zasadzie analogii z organizmami biologicznymi. Dał podstawy teorii ewolucyjnego rozwoju społeczeństw ludzkich, ujmując je przy tym jako powoli rozwijające się ku lepszym formom.
Karol Marks zogniskował swoje zainteresowania na historycznym rozwoju społeczeństw i wskazał - co nie jest negowane do dziś - że dla rozwoju społeczeństw ważny jest rozwój ekonomiczny. Na każdym stadium historii aktualny stan społeczeństwa wynika z poziomu rozwoju techniki i metod organizacji pracy, ponieważ dają one podstawę dominacji w pewnych grup, które określił jako klasy panujące. Wierzył, ze wszystkie społeczeństwa były podzielone na tych, którzy posiadają kontrolę nad narzędziami produkcji o tymi, które tej kontroli nie posiadają. Stąd wynikał - jego zdaniem - konflikt o charakterze klasowym.
Emile Durkheim szczególnie interesował się solidarnością społeczną (integracją) rozróżniając integrację mechaniczną i organiczną. Uważał, że osią socjologii powinno być zainteresowanie faktami społecznymi - czyli pewnymi właściwościami życia społecznego, które nie mogą być wyjaśnione w kategoriach biologicznych czy psychicznych charakterystyk jednostek. Ludzie zauważają fakty społeczne jako coś wobec nich zewnętrznego, coś co ma charakter niezależnej rzeczywistości, np. zwyczaj, religia, rodzina.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)