To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
1. Rozchodzenie się i podział fal radiowych
Cechą każdego systemu radiowego jest
przekazywanie
informacji
(dźwięku)
przez
środowisko
propagacji
fal
radiowych.
Przetwarzanie wiadomości, nadawanie i odbiór
sygnałów radiowych zależą od układu i konstrukcji
urządzeń nadawczo-odbiorczych, czyli od działań
człowieka, natomiast warunki propagacji fal
radiowych zależą od wielu czynników i
okoliczności, pozostających poza wpływem
człowieka.
W każdym miejscu, czasie i zakresie częstotliwości
istnieją w sensie statystycznym pewne warunki
propagacyjne, których znajomość jest konieczna do
optymalnego projektowania i stosowania systemów
radiowych, Zakres częstotliwości wykorzystywany w
systemach radiowych jest bardzo szeroki i obejmuje
częstotliwości od kilku kHz do setek GHz.
Częstotliwości te odpowiadają falom radiowym o
długościach od kilkudziesięciu kilometrów do
części
milimetra.
Między
długością
fali
elektromagnetycznej λ, częstotliwością f, a
prędkością rozchodzenia się fali v występuje
zależność:
Dla fal elektromagnetycznych rozchodzących się w
wolnej przestrzeni, prędkość rozchodzenia się fali
jest równa prędkości światła w próżni, w związku z
czym
długość fali oblicza się ze wzoru:
λ=
c
f
gdzie:
λ - długość fali elektromagnetycznej [m],
f - częstotliwość fali elektromagnetycznej [Hz],
c = 3· 108 - prędkość światła w próżni [m/s].
W środowiskach innych jak próżnia prędkość
rozchodzenia się fali elektromagnetycznej jest
zawsze mniejsza od prędkości światła i zależy od
przenikalności elektrycznej danego środowiska.
Prędkość rozchodzenia się fali w danym środowisku
oblicza się ze wzoru:
v=λ⋅ f
v=
c
εr
Oprócz dekadowego podziału częstotliwości
radiowych często stosuje się jeszcze tradycyjny
podział widma częstotliwości na zakresy, który
przedstawiono w tabeli 2.
Tabela. 2. Tradycyjny podział widma częstotliwości radiowych
Nazwa zakresu
Oznaczenie zakresu
Długość fali[λ]
Częstotliwość fali [f]
VLF
powyżej 20 km
poniżej 15 kHz
fale długie
LF
20 - 1 km
15 - 300 kHz
fale średnie
MF
1000 - 200 m
100 - 1500 kHz
-
200 - 100 m
1.5 - 3 MHz
HF
100 - 10 m
3 - 30 MHz
VHF, UHF
10 - l m
SHF
poniżej 1 m
fale bardzo długie
fale pośrednie
fale krótkie
fale ultrakrótkie
mikrofale
Przy nadawaniu fal radiowych stosuje się dwa rodzaje emisji:
z modulacją amplitudy — AM,
z modulacją częstotliwości — FM.
Podział fal radiowych z emisją AM:
fale długie (LF) — od 150 kHz do 285 kHz,
fale średnie (MF) — od 520 kHz do 1620 kHz,
fale krótkie (HF) — od 3,95 MHz do 26,1 MHz.
Podział fal radiowych z emisją FM:
standard OIRT1: od (65,5 MHz do 74,0 MHz) ± 50 kHz,
standard CCIR2: od (87,5 MHz do 108,0 MHz) ± 50 kHz.
1
2
OIRT — Organisation International de Radiodiffusion et Television (tzw. standard wschodni).
CCIR — Comite Consultatif International de Radiocommunication (tzw. standard zachodni).
30 - 300 MHz
powyżej 300 MHz
2. Rodzaje i sposób rozchodzenia się fal radiowych
Fale radiowe można podzielić na podstawie charakteru drogi, wzdłuż której
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)