To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Relacje odległości
Relacje między postaciami przedstawionymi na rysunku wskazują na związki prawdziwe lub upragnione przez badanego. Bliska odległość, trzymanie się za ręce, obejmowanie, wspólna zabawa - wskazują na zażyłość. Duża odległość, odwrócenie od siebie wskazują na niechęć. Jeżeli autor przedstawia siebie z dala od innych, wskazuje to na poczucie wyobcowania lub agresję. Izolacja ta może być wzmocniona na rysunku przez oddzielenie kreską lub jakąś przeszkodą, np. drzewo, szafa, albo przez przedstawienie jednej osoby jakby w innym planie. Podane tu wskazówki zawierają różne, alternatywne interpretacje - to, którą wybrać, zależy od innych wskaźników. Identyfikacja w rysunku
Interpretacja rysunku uwzględnia również zagadnienie identyfikacji autora. Poprzez rozmowę z badanym można wskazać jak wygląda identyfikacja świadoma, natomiast w sposobie przedstawienia poszczególnych osób (waloryzacja i dewaloryzacja postaci) ujawnia się identyfikacja nieświadoma. Porównanie obu poziomów identyfikacji jest pomocne w rozpoznaniu zasadniczych tendencji i potrzeb autora rysunku. Konflikty rodzinne W rysunku rodziny odzwierciedlony jest również sposób przeżywania relacji rodzinnych przez samego autora. Relacje te są poprawne, gdy potwierdza to rozmowa z badanym oraz elementy formalne i treściowe rysunku. W analogiczny sposób można rozpoznać konflikty rodzinne i ich rodzaj. L. Corman wyodrębnia tu konflikty jawne i ukryte. Konflikty jawne według L. Cormana wiążą się przede wszystkim z przeżywanym kompleksem Edypa. M. Braun-Gałkowska widzi je raczej w poczuciu braku miłości i akceptacji, żalu do rodziców o ich zachowanie postawy. Wskaźnikami takich przeżyć, których przyczynę badany sobie uświadamia, będą:
pominiecie rodziców (lub jednego z nich),
dewaloryzacja rodziców,
dewaloryzacja rywala (najczęściej kogoś z rodzeństwa),
pominiecie rywala.
Konflikty ukryte (maskowane) mogą ujawniać się w podobny sposób jak wcześniej omówione lub specyficznie, w zależności od rodzaju konfliktu. Agresja rzadko wyrażana jest wprost i wtedy najczęściej w formie humorystycznej, bądź w przenośni. Pośrednio ujawnia się w następujący sposób:
przez utożsamienie się z agresorem,
wyrażona przez zwierzę (z natury agresywne),
przez relacje na dystans z przedmiotem agresji,
poprzez przedmioty utożsamiane z przemocą.
Reakcje depresyjne mogą ujawnić się wprost w rozmowie z badanym, kiedy uważa siebie z mało wartościowego i „niegodnego” swojej rodziny. Widoczne są one również w:
dewaloryzacji własnej postaci,
pominięciu siebie,
identyfikacji ze zwierzęciem uznawanym za słabe i niepozorne.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)