Od starożytności do KEN-opracowanie

Nasza ocena:

3
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Od starożytności do KEN-opracowanie - strona 1 Od starożytności do KEN-opracowanie - strona 2 Od starożytności do KEN-opracowanie - strona 3

Fragment notatki:

STAROŻYTNA GRECJA
SPARTA
WYCHOWANIE PAŃSTWOWE
Ojciec przedstawiał noworodka eforom, którzy po obejrzeniu go decydowali o jego dalszym życiu. Jeżeli niemowlę było słabe, kalekie to rodzice musieli porzucić je w górach.
Do 7 roku życia dzieci wychowywały się w domu pod opieką rodziców głównie matki. Po ukończeniu siódmego roku życia organizowano dziewczęta w specjalne oddziały, w których odbywały ćwiczenia fizyczne(biegi, skoki, rzut dyskiem, zapasy, hartowanie ciała, prowadzenie gospodarstwa domowego i wychowanie dzieci) mieszkając jednak nadal w domu rodzinnym. Starsze dziewczęta przechodziły przeszkolenie wojskowe, żeby w razie wymarszu mężczyzn na wojnę potrafiły tłumić bunt helotów oraz bronić kraj przed najazdami wrogów.
Chłopcy po ukończeniu siódmego roku życia, przechodzili do szkół państwowych, zbliżonych do koszar wojskowych, w których przebywali do 17-18 roku życia. Byli oni zorganizowani w oddziały wojskowe, dowodzone przez bardziej wyrobionych rówieśników - pajdonomów. Czas trwania biegów wychowawczych dzielił się na trzy etapy:
Pierwszy obejmujący wiek od 8 do 12 lat przeznaczony był na gry i zabawy na wolnym powietrzu oraz na lżejsze ćwiczenia fizyczne.
Drugi okres od 12 do 16 lat - poddawano ich bardzo surowej dyscyplinie, ćwiczenia miały charakter militarny, nie wolno im było w tym czasie opuszczać koszar.
Trzeci okres - najcięższy nazywany efebią rozpoczynał się w 17-18 roku życia i trwał do ukończenia 20-21 roku życia. Poświęcony był musztrze wojskowej, ćwiczeniom we władaniu bronią, marszom wojskowym, rzucaniu dyskiem i oszczepem, zapasom atletycznym.
Po ukończeniu efebii każdy młody spartanin musiał 10 następnych lat spędzić w koszarach na pełnieniu normalnej służby garnizonowej.
Po wypełnieniu tego obowiązku zostawał pełnoprawnym obywatelem i zaraz musiał się ożenić.
ATENY
Ideał człowieka określano nazwą kalokagathii. Łączył on w sobie zalety doskonałego sportowca z cnotami gorliwego obywatela. Dzieci do siódmego roku życia pozostawały pod opieką rodziców, głównie matki oraz przydzielonych do jej dyspozycji niewolników.
Dziewczęta do siódmego roku życia uczyły się pod okiem matki szycia, haftowania gospodarstwa domowego, a czasem nawet pisania i czytania.
Chłopcy po ukończeniu szóstego roku życia zaczynali uczęszczać codziennie do szkoły pod opieką przydzielonych im niewolników zwanych pedagogami.
Szkoła ateńska miała początkowo dwóch nauczycieli. Pierwszy z nich nazywany był gramatystą uczył czytania i pisania, rachunków oraz literatury. Drugi nazywany był kitarystą lub lutnistą, uczył gry na lutni.


(…)

… dostosowane było wychowanie fizyczne. Duszy zwierzęcej zalecał wychowanie moralne, a duszy rozumnej intelektualne. Odpowiednio Arystoteles dzielił życie dziecka na trzy okresy. W pierwszym okresie życia rozwijają się jego siły fizyczne, ponieważ bez ciała nie może istnieć dusza. Zalecał od pierwszych dni dbałość o zdrowie, odżywianie, hartowanie. Zadaniem wychowania fizycznego jest wyrobienie w dziecku harmonii i wdzięku, a nie brutalności. W drugim okresie powinno na pierwszym miejscu znaleźć się wychowanie moralne. W wychowaniu moralnym główną rolę odgrywa: natura, przyzwyczajenia i rozum. Duże znaczenie ma rozwijanie popędów, ponieważ to one decydują o wartości moralnej człowieka. Wychowanie fizyczne i moralne przypada na okres przedszkolny dziecka. Był zwolennikiem wychowania dzieci pod opieką…
… szkoły. Wprowadzono zmiany do wychowania efebów zmniejszono rolę wychowania wojskowego i skłoniła do interesowania się pracą umysłową i zagadnieniami naukowymi. Efebia na pierwszy plan wysuwa studia literacko -naukowe i prywatną lekturę. STAROŻYTNY RZYM - republika.
Dzieci do 7 roku życia wychowywały się pod opieką matki, która odpowiadała za wychowanie moralne, czyli pietas. Wychowanie domowe: W 7…
… się on pod ścisłym nadzorem cechu.
Stopnie wychowania w terminie:
Terminator: chłopca oddawano w wieku 7-8 lat do majstra w celu odbycia terminu. Majster zobowiązywał się nauczyć chłopca rzemiosła, nauczyć go czytać, jeśli tego wymagał zawód, dbać o wychowanie moralne, utrzymanie chłopca, wypłacać mu drobne kwoty. Chłopiec przyrzekał pilnie i wiernie pracować, zachowywać tajemnice zawodu i nie sprawiać majstrowi…
… cesarstwa bizantyjskiego - rok 1453, - koniec wojny stuletniej w 1453 roku, - odkrycie Ameryki przez Krzysztofa Kolumba w 1492 roku. Za koniec epoki najczęściej uznaje się rok 1600.Wymienia się również:
- rok 1517 (wystąpienie Lutra, uchodzące czasem także za datę początkową dla Niemiec), - rok 1548 (sobór trydencki), - rok 1648 (koniec wojny trzydziestoletniej), a nawet późniejsze
Szkolnictwo niższe…
…, prawo.
KOMISJA EDUKACJI NARODOWEJ. (KEN, pełna nazwa: Komisja nad Edukacją Młodzi Szlacheckiej Dozór Mająca) - centralny organ władzy oświatowej, zależny tylko od króla i sejmu, powołany w Rzeczypospolitej Obojga Narodów przez Sejm Rozbiorowy 14 października 1773 na wniosek króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Komisja była pierwszym ministerstwem oświaty publicznej w Polsce. System ten cechował…
… do nich podręczników. TOWARZYSTWO DO KSIĄG ELEMENTARNYCH. Instytucja utworzona przez Komisję Edukacji Narodowej. Przewodniczącym Towarzystwa do Ksiąg Elementarnych był Ignacy Potocki, a głównym sekretarzem Grzegorz Piramowicz. Głównym zadaniem Towarzystwa było opracowywanie programów i podręczników szkolnych zgodnych z nowym programem edukacyjnym. Towarzystwo wydało 27 podręczników, podręczników. REFORMA SZKOLNICTWA…
… diecezjach szkoły zewnętrzne. Do szkół zewnętrznych przyjmowano też niekiedy uczniów świeckich, którzy nie mieli w ogóle zamiaru ubiegania się o kościelne urzędy. Ograniczenie dostępu do szkół katedralnych tylko dla kandydatów do stanu duchownego zanikło w XII w. SZKOŁY PARAFIALNE. Zarządzenie papieża Leona IV z 853 r. o obowiązku zakładania szkół we wszystkich parafiach. Wprowadzenie go w życie rozpoczęło…
… swoisty konserwatyzm religijny i nietolerancja wobec niekatolików. Głównym inicjatorem i architektem powstania Komisji był ksiądz Hugo Kołłątaj. ZADANIA KOMISJI. Kasacja zakonu jezuitów postawiła Polskę przed niebezpieczeństwem zaniku nauczania w kraju: większość szkół była prowadzona przez jezuitów. Z drugiej strony pojawiała się nieoczekiwanie szansa na zreorganizowanie szkolnictwa w kraju…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz