Niepokój, frustracja i agresywność
Niepokój
Niepokój to uczucie lęku pojawiającego się przy braku jawnego zagrożenia; coś, co człowiek odczuwa jako rezultat działania wielu czynników zewnętrznych i wewnętrznych; niemiły nastrój, stres wywołany bolesnym uczuciem zbliżającego się niebezpieczeństwa, które zagraża nam fizycznie, ale mimo to nie staje się rzeczywiste.
Z punktu widzenia fizjologii niepokój wyraża się podnieceniem (pobudliwością) i uczuciem oczekiwania.
Jedna z teorii poznawczych dotyczących niepokoju i stresu - rozumianych jako uwarunkowanie zewnętrzne i reakcja na to uwarunkowanie - zajmuje się rozpatrywaniem uwarunkowań, które są źródłem niepokoju, jak również sposobów radzenia sobie z nimi, w nadziei, że pewne strategie psychiczne mogą prowadzić do zlikwidowania uczucia niepokoju.
Czasami niepokój skupia się na obiektach lub sytuacjach stających się w ten sposób podstawą wielu mniejszych czy większych lęków.
Są to próby przeobrażenia niepokoju w coś konkretnego, ponieważ wtedy wiadomo, czego się boimy.
Jednakże próby tego rodzaju nie likwidują niepokoju, który znajduje swoją „rację bytu” choćby w tak głęboko zakorzenionych i egzystencjalnych motywach jak świadomość nietrwałości bytu ludzkiego, wrodzone poczucie winy, duchowy niepokój, przygnębienie wywołane uczuciem niedoskonałości, a także w uczuciach niepokoju określanych jako lęk przed fizycznym kalectwem, pojawieniem się publicznym, chorobami, samorealizacją, pogardą i obrazą, fizyczną czy psychiczną napaścią, przed sytuacjami, w których dokonuje się testów czy sprawdzianów, łamie się prawo itp.
Niepokój mobilizuje wszystkie somatyczne mechanizmy obronne człowieka poprzez sekwencję symptomów obfitujących w niezależne zjawiska neurowegetatywne lub zmiany biochemiczne.
Mobilizacja ta dokonuje się z powodu zagrożenia, które pozostaje nieznane lub też nieproporcjonalnie wyolbrzymione, pojawia się więc wciąż na nowo.
Jest to niemiła uczucie, które podcina człowiekowi skrzydła, blokuje siły witalne i rodzi bierność.
Kiedy niepokój przejawia się poprzez bardziej lub mniej symboliczne formy zachowań, mamy do czynienia z czymś, co nazywamy fobiami.
Doświadczanie fobii stanowi „przesunięcie” niepokoju wywołanego nieuświadomionymi przez jednostkę konfliktami. Kiedy poprzez zaciekłą walkę fobia przyczynia się do uaktywnienia wszystkich technik obronnych jednostki, na przykład w formie ciągłego mycia się i innych kompulsji, albo prób unikania obiektu lęku, myśli czy budzącej lęk sytuacji, wtedy mamy do czynienia z nerwicą natręctw.
Frustracja
Frustracja to sytuacja, w jakiej znajduje się jednostka, gdy czasowa lub trwała przeszkoda uniemożliwia jej zaspokojenie potrzeb.
(…)
… i uwarunkowań zewnętrznych, które są przyczyną napięcia odczuwanego przez jednostkę.
Zazwyczaj źródłem podenerwowania i pobudliwości w wielkich uprzemysłowionych miastach jest ruch uliczny, pospieszne posiłki, długie odległości pomiędzy miejscem pracy a domem.
Te czynniki w coraz większym stopniu wpływają na funkcje organizmu, wywołując takie symptomy jak alergia, ból głowy i zaburzenia w pracy serca i naczyń…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)