To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Metodyka treningu szybkości. Wyróżniamy w nim trzy elementy składowe: doskonalenie czasów reakcji, właściwy trening szybkości oraz trening wspomagający. W ramach właściwego treningu szybkości zasadniczą metodą jest metoda powtórzeniowa . Polega ona na powtarzaniu ćwiczonych ruchów z maksymalna lub submaksymalną intensywnością. Tego rodzaju trening musi spełniać określone warunki:
wykonywanie ruchów o krańcowej prędkości nie może zaburzać prawidłowej techniki ich wykonania,
czas trwania ćwiczenia należy dobierać w taki sposób, by intensywność wysiłku nie ulegała zmniejszaniu pod wpływem zmęczenia. Przerwy wypoczynkowe powinny umożliwić taka odnowę, by można było rozpocząć następny element ćwiczenia z taką jak poprzednio intensywnością.
Efektem stosowania treningu wspomagającego ma by ukształtowanie warunków do podniesienia dyspozycji szybkościowych. Przy podnoszeniu potencjału siłowego dla poprawy dyspozycji szybkościowych należy przestrzegać następujących reguł:
przyrost siły musi być podporządkowany wymogom zadania startowego pod względem metod, środków, liczby powtórzeń, przerw wypoczynkowych,
trening siły powinien być ukierunkowany na podnoszenie jej poziomu w ruchach zrywowych i szybkich.
Do najczęstszych przyczyn wpływających na zahamowanie rozwoju szybkości należy zaliczyć:
wytworzenie bariery szybkości,
przesadne zwiększenie poziomu siły, kiedy wielkość oporu przy danym ruchu jest proporcjonalnie mniejsza od możliwości siłowych zawodnika i powstaje zachwianie prostych zależności między maksymalną siłą oraz szybkością,
zakłócenia lub zmiany w koordynacji i technice ruchu spowodowane zmianą wzajemnych zależności siły i szybkości na skutek przesadnego treningu siły.
c) skoczność Skoczność jest wieloczynnikową funkcją dwóch cech podstawowych: szybkości i siły oraz budowy i proporcji ciała. Wyraża moc pracy mięśniowej i określa zdolność przemieszczania ciała w przestrzeni poprzez fazę lotu: najwyżej, najdalej bądź też zależnie od zaistniałej sytuacji ruchowej. Ćwiczenia skoczności realizuje się metodą powtórzeniową . Metodyka treningu skoczności uwzględnia dwa podejścia: oddzielne doskonalenie siły i szybkości,
specyficzne ćwiczenia skocznościowe - dzielimy na ćwiczenia siły odbicia oraz właściwe ćwiczenia skoczności.
Siłę odbicia kształtujemy przy wykorzystaniu następujących grup ćwiczeń:
wyskoki z półprzysiadu,
wyskoki na podwyższenie ze zmianą nóg,
marsz głębokimi wypadami,
skoki ze zmianą nóg,
wyskoki z głębokiego przysiadu,
skoki na prostych nogach,
(…)
… zadania okolicznościowe,
skoki dosiężne i specjalne zadania techniczne.
d) wytrzymałość
Jest zdolnością do kontynuowania długotrwałej pracy o wymaganej intensywności z reguły rzędu od 60 do 80-90% maksymalnych możliwości, bez obniżania efektywności działań i przy zachowaniu podwyższonej odporności na zmęczenie. Biologicznym podłożem wytrzymałości jest wydolność. Wydolność determinuje funkcjonalne możliwości wykonywania wysiłków, przy rozwinięciu najbardziej ekonomicznych i efektywnych reakcji ustroju. Wytrzymałość jest natomiast pojęciem szerszym. O ile wydolność określa potencjał ustroju, o tyle wytrzymałość charakteryzuje stopień wykorzystania tego potencjału dzieki czynnikom osobowościowo-psychicznym, takim jak: motywacja, siła woli, wysoka tolerancja na zmęczenie, pozytywne nastawienie do pracy. Ze względu na różnorodność przejawiania wytrzymałości w sporcie wyróżnia się wiele jej klasyfikacji. Ich podstawą jest przede wszystkim charakter przemian energetycznych oraz rodzaj i charakter zaangażowania układu mięśniowego podczas wysiłku:
przyjmując kryterium wykorzystania tlenu i źródeł energii mówimy o wytrzymałości tlenowej, tlenowo-beztlenowej i beztlenowej,
ze względu na charakter pracy mięsni…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)