To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
2. METODY FORMOWANIA RĘCZNEGO. MASY CHEMICZNIE I TERMICZNIE
UTWARDZALNE.
METODY FORMOWANIA RĘCZNEGO
1. Zadania elementów układu wlewowego.
Spokojne, równomierne i ciągłe doprowadzanie ciekłego metalu do wnęki formy, zatrzymanie żużla i
zanieczyszczeń, zasilanie odlewu ciekłym metalem podczas krzepnięcia, regulowanie zjawisk cieplnych podczas
krzepnięcia i stygnięcia odlewu
2. Formowanie odlewu w dwóch skrzynkach z modelu niedzielonego. 1. Oczyszczenie modelu. Ustawienie
modeli odlewu i wlewu doprowadzającego na płycie podmodelowej. 2. Nałożenie pustej skrzynki i pokrycie
modeli pudrem formierskim 3. Nasianie sitem na model masy przymodelowej. 4. Napełnienie skrzynki
wypełniającą masą formierską
5. Zagęszczenie masy formierskiej ostrym końcem ubijaka. Masę należy
szczególnie dobrze ubić w rogach skrzynki i w pobliżu jej ścian 6. Zagęszczenie ostatniej warstwy płaską
stopką ubijaka. 7. Zgarnięcie nadmiaru zagęszczonej masy listwą 8. Odpowietrzenie formy przez nakłucie
szydłem 9. Odwrócenie zaformowanej skrzynki, wygładzenie powierzchni podziału gładzikiem płaskim.
Ustawienie modelu dobranej belki wlewowej. 10. Nałożenie pustej górnej skrzynki modelowej i pokrycie
powierzchni podziałowej pudrem formierskim lub piaskiem podziałowym 11. Ustawienie modelu wlewu
głównego. Nasianie sitem masy 12. Nasypanie i zagęszczenie masy w skrzynce (jak pkt 4., 5., 6.) 13.
Zgarnięcie listwą nadmiaru masy. Utworzenie zbiornika wlewowego. 14. Odpowietrzenie formy. Wyjęcie
modelu wlewu głównego 15. Rozłożenie formy przez zdjęcie górnej skrzynki 16. Zwilżenie wodą masy
wokół obrysu głównego modeli. Obicie modelu w zaformowanej dolnej skrzynce formy. 17. Wyjęcie modeli
wlewów doprowadzających, belki wlewowej i odlewu (a nie modelu?!) za pomocą uchwytów. Wykończenie i
oczyszczenie wnęk formy 18. Założenie formy. Ustawienie na podsypce z masy, obciążenie i zalanie ciekłym
metalem.
3. Formowanie z modelu dzielonego w dwu lub więcej skrzynkach – tak samo jak z modelu niedzielonego.
Przy skomplikowanym kształcie modelu wprowadza się płaszczyznę podziału. Każdą część modelu dzielonego
umieszcza się w innej skrzynce. Skrzynki łączy się. Istnieje jednak możliwość przemieszczenia skrzynek
formierskich względem siebie w płaszczyźnie poziomej, co powoduje deformację odlewu. Można temu zapobiec
eliminując płaszczyznę podziału np. przez zastosowanie rdzeni odtwarzających zewnętrzny kształt odlewu
(ilość skrzynek formierskich zmniejsza się)
4. Formowanie w dwóch skrzynkach z obieraniem- tak jak z modelem niedzielonym, dodatkową czynnością
jest „obranie” masy na powierzchni podziałowej formy. Za pomocą narzędzi wybiera się masę znad lub wokół
części modelu zaformowanego, aż do odsłonięcia zakrytej masą części modelu. Odpowiednia wielkość i
zbieżność wybrania umożliwia wyjęcie modelu z formy bez uszkodzenia wnęki formy bez uszkodzenia wnęki
formy oraz ułatwia jej rozbieranie i składanie.
5. Formowanie za pomocą fałszywki – model można zaformować stosując tzw. ”fałszywkę” (jednorazową –
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)