To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Metoda nominalnej sztywności w zastosowaniu do elementów wydzielonych
Zakłada się sztywności nominalne wszystkich elementów, rozwiązuje się zagadnienie rozkładu sił wewnętrznych według teorii I-rzędu (z uwzględnieniem imperfekcji). Podobnie jak w metodzie ogólnej trzeba zatem wstępnie przyjąć wartości potrzebne do obliczenia sztywności (wymiary przekrojów, ilość zbrojenia).
Następnie rozpatruje się ściskane elementy wydzielone. Przy wymiarowaniu zbrojenia krytyczne przekroje mogą wystąpić przy końcach słupa, albo w części centralnej. Powiększenie momentów, wykonywane według zasady przedstawionej w p. 13.6.1 i 13.6.2 zależy od tego, czy element jest usztywniony, czy nie.
Jeżeli element jest usztywniony, to do momentów w przekrojach przywęzlowych nie stosuje się powiększania, przyjmując, że ze względu na usztywnienie ustroju przyrost momentów (w porównaniu z momentami I-rzędu) jest w tych przekrojach znikomy.
Metoda nominalnej sztywności - elementy nieusztywnione
Ściskane i zginane elementy ram przesuwnych (a więc elementy, które nie są usztywnione) należy projektować na powiększone momenty w węzłach. Do wymiarowania słupów miarodajne będą zwykle przekro je przywęzłowe. Momenty zginające w tych przekrojach należy powiększyć zgodnie z zasadą powiększania momentów.
Podobnie jak w metodzie ogólnej, jeżeli różnica między obliczonym a założonym zbrojeniem jest zbyt duża. to należy powtórzyć całe obliczenia.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)