To tylko jedna z 10 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Impedancja, moduł impedancji, opór całkowity (ozn. Z) - wielkość opisująca elementy w obwodach prądu przemiennego. Zwolennicy spolszczania nazw pochodzących z języków obcych usiłowali popularyzować dla impedancji nazwę "zawada". Impedancja jest rozszerzeniem pojęcia rezystancja z obwodów elektrycznych prądu stałego, umożliwia rozszerzenie prawa Ohma na obwody prądu przemiennego. Impedancja Z elementu obwodu prądu przemiennego jest definiowana jako gdzie: Ur - napięcie elektryczne, Ir - natężenie prądu przemiennego. Jest wypadkową oporu czynnego (rezystancji) R i biernego (reaktancji) X. Zapis na liczbach zespolonych: (w naukach technicznych, np. w elektronice, na oznaczenie jednostki urojonej używa się zazwyczaj nie litery i , jak w matematyce, ale j - w celu uniknięcia niejednoznaczności, wynikających z oznaczania natężenia prądu literą i ). Zapis zespolony wiąże się ściśle z teorią wskazów wirujących, kt óra pozwala znacznie uprościć obliczenia przy projektowaniu układów skupionych, liniowych, stacjonarnych (SLS) przy pobudzeniu prądem przemiennym o jednej częstotliwości. W szystkie napięcia i prądy przedstawiane są w tej teorii jako wartości zespolone, ale nie zawierające bezpośrednio czynników harmonicznych, co pozwala na łatwiejsze nimi operowanie. Pojęcie impedancji wprowadza się także dla układów rozproszonych - wówczas impedancja jest funkcją przestrzeni . Takie pojęcie impedancji wykorzystuje się w układach bardzo wysokiej częstotliwości (układy mikrofalowe), takich jak telefony komórkowe czy nowoczesne procesory. W zależności od znaku reaktancji X mówi się o impedancji o charakterze pojemnościowym (X 0). Cewka (induktor, zwojnica) jest biernym elementem elektronicznym i elektrotechnicznym. Cewka składa się z pewnej liczby zwojów drutu lub innego przewodnika na winiętych np. jeden obok drugiego na powierzchni walca (cewka cylindryczna), na powierzchni pierścienia (cewka toroidalna) lub na płaszczyźnie (cewka spiralna lub płaska). Wewnątrz zwojów może znajdować się dodatkowo rdzeń z materiału diamagnetycznego l ub ferromagnetycznego - wówczas cewka nosi nazwę solenoidu. Parametry opisujące [edytuj] Dla prądu stałego cewka jest elementem rezystancyjnym o wartości zależnej od rezystancji przewodnika, z którego jest wykonana. Dla prądu o pewnej pulsacji różnej od zera, wykazuje inną wartość oporu, nazywaną reaktancją. Re aktancja jest tym większa im większa indukcyjność i pulsacja prądu. Cewkę opisuje wzór: Siłę elektromotoryczną indukowaną w cewce wyraża wzór:
(…)
… (pojemność)
Natężenie prądu w szeregowym obwodzie RLC z doprowadzonym napięciem sinusoidalnie
zmiennym wynosi:
I = I0sin(ωt)
Napięcie na zaciskach źródła:
gdzie φ jest różnicą faz między natężeniem prądu i napięciem. Dodatkowo tangens
przesunięcia fazowego równa się ilorazowi różnicy reaktancji cewki i kapacitancji
kondensatora przez opór omowy:
Zawadą szeregowego obwodu RLC nazywamy całkowity opór takiego…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)