To tylko jedna z 22 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
KAROL MARKS
Cokolwiek można by pomyśleć o ostatecznej słuszności marksizmu, tylko tępy umysł nie jest zdolny do czerpania inspiracji z heroicznego wysiłku Marksa zmierzającego do konsekwentnego i spójnego wyjaśnienia „praw ruchu” kapitalizmu”.
M. Blaug, Teoria ekonomii, PWN Warszawa 1994, s.240.
Karol Marks (1818-1883) był kimś więcej niż zwykłym ekonomistą — był również filozofem, socjologiem, prorokiem i rewolucjonistą. Jest on dowodem wagi myśli i idei ekonomicznych. Jego dorobek inspirował pokolenia myślicieli ekonomicznych i w imię jego przekształcano całe społeczeństwa. W latach dziewięćdziesiątych większość spośród społeczeństw, które poprzednio przyjęły ideologię marksowską, porzuciły ją i przeprowadzają eksperymenty z przejściem do społeczeństwa „kapitalistycznego”. W wielu przypadkach przejście to może być wyboiste i odbywać się z dużym zgiełkiem i w zamęcie. Tak więc w latach dziewięćdziesiątych, bardziej niż kiedykolwiek, warto przyjrzeć się dorobkowi i ideom Marksa.
Ogólny pogląd na Marksa
Do czego dążył Marks?
Marks był przede wszystkim i ponad wszystko filozofem, który czuł, że jego zadaniem nie było tylko interpretowanie i analizowanie społeczeństwa, ale również wspieranie w społeczeństwie zmian, które uważał za pożądane. Jako zwolennik zmian nie różnił się on od Smitha, Ricardo lub J. S. Milla. Natomiast tym, co go różniło od ekonomistów klasycznych, było jego opowiedzenie się nie za małymi marginesowymi zmianami w społeczeństwie i gospodarce, ale za fundamentalną rewolucją. Ponieważ w szerokim odczuciu Marks kojarzy się z ekonomicznymi systemami socjalizmu i komunizmu, ludzie często zakładają, że pisał on o tych systemach. Nic nie może być bardziej dalekie od prawdy! Marks badał to, co nazwał kapitalizmem —jego najważniejsze dzieło jest zatytułowane Das Kapital (Kapitał). W całej obszernej literaturze wyprodukowanej przez Marksa i współpracującego z nim Fryderyka Engelsa (1820-1895) mało jest odwołań do wizji, w jaki sposób ma być zorganizowana gospodarka socjalistyczna czy komunistyczna, poza krótką listą cech charakteryzujących istotę komunizmu, która ukazała się w Manifeście komunistycznym (1848).
Teoria ekonomiczna Marksa jest zastosowaniem jego teorii historii do gospodarki kapitalistycznej. Marks chciał obnażyć prawa dynamiki kapitalizmu. Podczas gdy inni ekonomiści klasyczni skupiali swoją uwagę na równowadze statycznej gospodarki, on skupił się na dynamicznym procesie zmian. Wybitny amerykański ekonomista marksista, Paul M. Sweezy, wysunął myśl, że ekonomia marksowska jest ekonomią kapitalizmu i że ekonomia kapitalizmu jest ekonomią socjalizmu. Inaczej mówiąc, ekonomia marksowska pomaga zrozumieć siły działające u podstaw rynku, podczas gdy standardowa analiza klasyczna służy do zorganizowania
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)