Istota i zasady techniki sieciowej CPM
Metoda ta należy do grupy deterministycznych technik planowania sieciowego. Jej istotę stanowi konstrukcja szczególnego rodzaju grafu sieciowego, przedstawiającego czynności i zdarzenia składające się na projekt i dokonywanie obliczeń na podstawie tego grafu. W wyniku obliczeń otrzymuje się plan realizacji projektu. Ten szczególny rodzaj grafu nazywamy siecią bądź wykresem sieciowym. Sieć ta opiera się na dwupunktowych modelach sieciowych, czyli takich, w których czynności reprezentowane są za pomocą łuków grafu, z zdarzenia za pomocą węzłów grafu. W tej technice znane są terminy rozpoczęcia i zakończenia projektu, kolejność poszczególnych zdarzeń oraz wzajemne powiązania między nimi, a także czasy trwania czynności, które muszę być zrealizowane, aby zaistniały określone zdarzenia. Zdarzenie jest to wystąpienie pewnego wyraźnie zdefiniowanego stanu. Czynność jest to określone zadanie, którego realizacja wymaga czasu i które trwanie musi być wykonane pomiędzy dwoma zdarzeniami. Wyznaczyć należy także krytycznego ciągu czynności warunkujących terminową realizację projektu (ścieżki krytycznej).
Technika ta umożliwia określenie terminów czynności nie tylko pożądanych, ale także realistycznych. Pozwala dostrzec, z którymi zdarzeniami wiążą się rezerwy czasu, a które należy koniecznie przyspieszyć, aby terminowo zrealizować projekt. Dzięki temu technika CPM daje kierownictwu projektu możliwość uzyskiwania na bieżąco informacji o jego przebiegu i umożliwia wymianę informacji z zespołem wykonawczym. Należy jednak zdawać sobie sprawę, że technika CPM ogranicza się do deterministycznie określonych zależności. Oznacza to, że czynności w sieci muszą być na czas trwania projektu z góry jednoznacznie określone oraz stabilne we wzajemnych relacjach organizacyjnych i technologicznych. Może się zdarzyć, że szacunki nie będą obiektywne, lecz zbyt optymistyczne bądź pesymistyczne. Istnieje również niebezpieczeństwo, że skupienie się wyłącznie na ścieżce krytycznej spowoduje zaniedbanie monitorowania czynności podkrytycznych.
Planowanie zasobów projektu
Planowanie zasobów projektu obejmuje:
określenie zapotrzebowania projektu na poszczególne zasoby w trakcie poszczególnych czynności projektu (projekty realizowane są w warunkach ograniczonych zasobów, więc projekt powinien być wykonywany zgodnie z zasadą ekonomiczną czyli przy minimalnym zużyciu zasobów)
planowanie zasobów ludzkich i materialnych projektu
planowanie kosztów
planowanie finansowania (mogą być wykorzystywane wszelkie dostępne sposoby finansowania uznane za celowe i efektywne)
budżetowanie projektu (plan który uwzględnia podział środków na poszczególne czynności projektu, stanowi podstawę kontroli kosztów realizacji projektu)
(…)
… projektowy, użytkownicy, wykonawcy, sponsor, konsultanci i projektanci
Podstawowe problemy :
jakie zasoby są potrzebne do realizacji poszczególnych czynności i jakie koszty z tego wynikają
jakie jest łączne zapotrzebowanie na zasoby
czy respektowane są limity dysponowanych zasobów
jakie koszty projektu należy przewidzieć
jakie będą źródła finansowania projektu
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)