Faszystowska krytyka zastanego świata
Doktryny prawno-polityczne, które torowały drogę faszyzmowi, a także te, które stały się próbą racjonalizacji faszystowskiego bezprawia wywodziły się przeważnie z przesłanek socjologicznych .Zaczynało się w każdym razie od kwestionowania podstawowej formuły pozytywizmu prawniczego, że państwo i prawo stanowią wartości autonomiczne i niewzruszalne, że łączy się to, ze stabilnością organizacji społecznej i państwowej, tudzież pewnością prawną i poczuciem bezpieczeństwa obrotu. Kiedy Carl Schmitt ogłosił, że decyzja władzy, wyrażająca jej suwerenność, uwalnia się od związania normatywnego, wówczas wypowiedziane zostało otwarcie, że akt polityczny stoi wyżej niż prawo, zaś suwerenne państwo to takie, które może nie krępować prawem. Twierdzenia C. Schmitta dawał o supremację socjologii politycznej - ponad nauką prawa. Kwestia tylko w tym, jakie przesłanki tworzyła owa socjologia. Postawa nacjonalistyczna wyzwalała agresję względem innych narodowości, uzasadnianą dochodzeniem „słusznych” czy „życiowych” praw. Nacjonalizm wskazywał „wyższość” cech narodowych w państwie opanowanym przez faszystów, roztaczając wizje podbojów, rozszerzania „przestrzeni życiowej” niezbędnej dla urzeczywistnienia ideałów„nowej” cywilizacji. Silnie oddziaływały na frazeologie faszystowską doktryny nazistowskie, rzekomo dowodzące „misji” historycznej spełnianej w szczególności przez aryjczyka. W ślad za tym podążał antysemityzm (...). ... ze strony ludności żydowskiej, sprzyjając jednak wyładowaniu agresji we własnym społeczeństwie.
Wiara faszystów w przełomowość ich programu wywoływała swoisty fanatyzm, podbudowany wulgarnym mistycyzmem, prowadzącym do potępienia tradycji instytucji kościelnych. Faszyzm miał się stac „nową” relgią , dlatego dotychczasowe instytucje reprezentowane nie przez Kościoły chrześcijańskie, w tym protestanckie, powinny ulec likwidacji, ustępując miejsca „wyższej” wierze „czynu”, „religii działania”, prowadzącej do ustania świata wyższej cywilizacji.
Faszyzm był protestem w stosunku do świata rolno- demokratycznego. Tym, co spajało jego odmiany było to ,że faszyzm generalnie był anty-przeciw atrybutom zastanego świata. antyliberalny i antydemokratyczny
antyburżuazyjny
antyreligijny
Patrząc z perspektywy na to chyba najważniejsze zjawisko XX wieku, poszukiwać należy bardziej jednoznacznych interpretacyjnie przyczyn jego powstania. Wielu teoretyków przedstawia faszyzm, jako swoistą „chorobę? Dekadenckiej w owych latach kultury europejskiej, inni podnoszą obiektywne trudności sytuacji kryzysowej. Nie ulega wątpliwości, iż warunki te bezpośrednio sprzyjały powstaniu i rozwojowi ruchu faszystowskiego.
(…)
… kombatantów- po wojnie bezrobotnych; z nimi związany przywódca faszystowski Benito Mussolini, założyciel w 1919r. Fasci di Combatimenti, od 1925r. wódz (duce) i dyktator partii Włoch. W Niemczech przywódcą narodowego socjalizmu był Hitler (fuhrer).
Faszyzm to:
ideologia kryzysu, punktem wyjścia było przekonanie, że społ. znajdowało się w stanie permanentnego kryzysu (jednocześnie prof. Pieliński twierdzi…
… tego, co powinno się robić. antyburżuazyjny (antymieszczański); Porządek burżuazyjny z jego materializmem, prymitywizmem, konsumpcjonizmem, atomizacją był nieludzki. Zdaniem faszystów wartością powinien być solidaryzm. W Niemczech i Włoszech zarodkiem współpracy solidarystycznej był korporacjonizm. Zarzutem faszyzmu było to, że burżuazyjny świat przestał być duchowy, nie było w nim wzniosłości.
antyurbanistyczny (krytyka…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)