To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
(ekologia w stosunkach międzynarodowych):
Powietrze i wody mają wymiar międzynarodowy, gleby zaś pozostają w gestii państw. W 1969 roku sekretarz generalny ONZ Uthant (Birma) na XXII Sesji ZO ONZ wygłosił tekst „człowiek i jego środowisko”, w którym wyraził zaniepokojenie środowiskiem naturalnym i to był początek powstania problematyki na temat środowiska na forum międzynarodowym.
Środowisko naturalne - środowisko składające się z 3 elementów: litosfera (podłoże skalne, górzyste); hydrosfera (woda); atmosfera (powietrze). Z tym pojęciem skorelowane jest pojęcie środowiska geograficznego, które składa się z 3 elementów: organiczny (fauna - zwierzęta i flora - rośliny); nieorganiczny (podłoże skalne); pośredni (gleba).
W 1972 roku w Sztokholmie pojawiła się definicja monitoringu środowiskowego - to takie działania, które identyfikują źródła zagrożeń, ograniczenia ich, ścisła wymiana informacji pomiędzy krajami, neutralizacja zanieczyszczeń.
1975 rok - przy ONZ powstał program UNEP (Program Narodów Zjednoczonych ds. Środowiska Naturalnego) w Nairobi. Wprowadzono GEMS (światowy system monitoringu środowiska naturalnego). Polegał na definicji sztokholmskiej. Kraje socjalistyczne nie przystąpiły do GEMS.
Kraje socjalistyczne utworzyły własny system GSMOS (globalny system monitoringu środowiska naturalnego).
Koordynacja w zakresie ochrony wód morskich (hydrosfera):
1954 rok (Londyn) - konwencja o zakazie zrzutów olejowych do morza.
1962 rok (Visby I) - konwencja o ochronie wód Bałtyku (Visby to główne miasto Borholmu).
1962 rok (Bruksela) - konwencja o odpowiedzialności w zakresie eksploatacji statków o napędzie nuklearnym
1970 rok (Visby II) - konwencja o ochronie wód Bałtyku.
1972 rok (Londyn) - konwencja o zapobieganiu zanieczyszczeniom mórz przez zrzuty do morza substancji odpadowych,
1973 rok (Gdańsk) - konwencja o ochronie zasobów żywych Morza Bałtyckiego.
1974 rok (Helsinki) - konwencja o ochronie środowiska morskiego w obszarze Morza Bałtyckiego (Polska podpisała w 1980 roku). Powołano do życia Helcom - instrument do sprawdzenie wykonania tej konwencji (siedziba w Helsinkach).
1976 rok (Barcelona) - konwencja o ochronie Morza Śródziemnego.
1978 rok (MARPOL) - konwencja o zapobieganiu zanieczyszczenia morza przez statki (Polska - 1986 rok).
1979 rok (Sztokholm) - konwencja o ochronie środowiska skandynawskiego subregionu geograficznego.
1982 rok (Montego Bay na Jamajce) - prognoza stanu środowiska naturalnego mórz.
1992 rok (Rio de Janeiro) - Szczyt Ziemi.
Kodyfikacja w zakresie ochrony powietrza (atmosfera):
1985 rok - konwencja o zmniejszaniu emisji siarki do powietrza (1994 rok
(…)
… środowiska naturalnego:
1971 rok (Ramsar) - konwencja o ochronie obszarów mokradłowych o znaczeniu międzynarodowym.
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)