To tylko jedna z 13 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
ZAKAŻENIA WIRUSOWE U ZWIERZĄT Obecność wirusa w organizmie gospodarza rozpoznawana jest na podstawie pewnych anormalnych objawów które mogą być wynikiem zakażenia naturalnego lub sztucznego. Zakażenie wirusowe następuje wówczas, gdy zaistnieją odpowiednie warunki:
Wrażliwy gospodarz
Odpowiednia droga zakażenia, która pozwala na rozwój infekcji wirusowej prowadzącej do uszkodzenia tkanek i narządów. Taki stan manifestuje się objawami chorobowymi.
Jeżeli badany materiał wprowadza się zwierzęciu, to po pewnym czasie obserwuje się u niego objawy uogólnione. O skutecznym zakażeniu świadczy: śmierć zwierząt, występowanie objawów chorobowych lub pojawienie się przeciwciał w surowicy krwi. Jeżeli nie stwierdza się żadnych objawów chorobowych u zwierząt lub też uszkodzeń w hodowlach komórkowych wykonuje się ślepe pasaże. To znaczy, że przenosi się materiał z jednej grupy zakażonych zwierząt, na następną lub na następne hodowle komórkowe. Pasażowanie materiału zwiększa zjadliwość wirusa oraz jego ilość.
Zmiany wywołane przez wirusy zwierzęce są dość różnorodne, tylko w nielicznych przypadkach bardzo charakterystyczne dla danego wirusa (patognomiczne) .
Przy wielu chorobach wirusowych objawy kliniczne są podobne lub identyczne.
Ponieważ skóra zwierząt jest nieprzenikliwa dla wirusów, zakażenia do skóry mogą nastąpić tylko wtedy, gdy skóra jest uszkodzona (np. mikrorany). Najczęściej wirusy wnikają do organizmu przez błonę śluzową układu oddechowego (szczególnie u zwierząt), worka spojówkowego, układu moczowo-płciowego . Tylko nieliczne wirusy wnikają przez błonę śluzową układu pokarmowego (istnieją bariery naturalne). Badania wielu wirusów zwierzęcych tak otoczkowych jak i bezotoczkowych pozwalają na pewne ogólne wnioski co do adsorpcji wirusów na powierzchni komórek gospodarza. Warunkiem adsorpcji jest istnienie receptorów komórkowych (Viral Attachment Proteins - VAP) zdolnych do połączenia się z receptorami wirusowymi . VAP to substancje białkowe występujące na powierzchni komórek
Aby doszło do połączenia receptorów wirusowych z receptorami komórkowymi musi nastąpić od 100 do 10 000 zderzeń wirusa z komórką w obecności odpowiednich jonów w środowisku. Receptory wirusowe występują bądź jako wypystki zbudowane ze swoistych białek wirusowych jak w przypadku wirusów z rodzin: Togaviridae, Orthomyxoviridae, Paramyxoviridae i innych, lub też znajdują się one na włókienkach kapsydu - rodzina Adenoviridae. Receptory komórkowe zbudowane są z białek błony komórkowej. Są to najczęściej glikoproteidy błony komórkowej. Ilość miejsc receptorowych na powierzchni komórki jest ogromna, od 10 000 do 100 000 punktów.
Obecność lub brak receptorów na powierzchni komórek decyduje o tym, czy nastąpi, czy też nie nastąpi zakażenie komórki wirusem. Receptory komórkowe stanowią bariery gatunkowe dla wirusów. Można więc mówić o wirusach koni, bydła, drobiu itd.
(…)
…, czyli odsłanianie fragmentów kwasów nukleinowych zachodzi przy udziale enzymów komórki. Odsłonięte fragmenty kwasów nukleinowych kodują syntezę białek wczesnych, co znacznie przyspiesza proces całkowitego odpłaszczenia wirusa.
Do rozebrania wirusa, czyli uwolnienia go od osłony białkowej konieczna jest synteza nowych enzymów, tzw. białek wczesnych. Są to głównie polimerazy DNA i RNA. Białka wczesne hamują syntezę…
… białek. W tym przypadku dochodzi do syntezy komplementarnego łańcucha +RNA niezbędnego do syntezy swoistych białek wirusowych.
Uwalnianie się wirusa z komórki odbywa się najczęściej poprzez pękanie uszkodzonych komórek gospodarza )in vitro - efekt cytopatyczny - CPE) lub przez pączkowanie - bez wyraźnego uszkodzenia komórki gospodarza (brak CPE w warunkach in vitro).
ZAKAŻENIE WIRUSOWE KOMÓRKI…
…. Następnie z ogniska pierwotnego infekcja rozprzestrzenia się drogą naczyń lub przez kontakt z komórki do komórki.
Przenosicielami wirusów roślin są owady. Około 150 gatunków owadów, w tym skoczki, mszyce i inne, przenoszą wirusy roślin. Wirusy te mogą pozostawać w organizmie owada na krótko lub na stałe.
PATOGENEZA ZAKAŻEŃ WIRUSOWYCH
Istotą zakażeń wirusowych jest wnikanie wirionów do wnętrza wrażliwych…
… DNA. Oczywiście zdarzyć się to może tylko w przypadku DNA wirusów lub retrowirusów, tworzących w czasie replikacji komplementarny DNA (cDNA). Wirusowy DNA może zintegrować się z DNA komórki gospodarza lub występować w postaci episomalnej tzn. jako kolista cząsteczka, niezależna od DNA gospodarza.
LATENTNE ZAKAŻENIA WIRUSOWE
Wirus Miejsce laktacji
Herpeswirusy
Opryszczka pospolita typu 1 i 2, ospa wietrzna, półpasiec Neurony w zwojach korzeni tylnych
Wirus Epstein - Barra Limfocyty B
Cytomegalowirus Limfocyty, makrofagi (?)
Ludzki herpeswirus typu 6 Prawdopodobnie hepatocyty
Hepadnawirusy
Zapalenie wątroby typu B Hepatocyty
Papowirusy
Papillomawirus Nabłonek
Retrowirusy
Endogenne onkowirusy Komórki somatyczne i rozrodcze
Lentiwirusy
Wirus HIV Limfocyty T, makrofagi, komórki mózgowe
Zależnie…
… bakteriobójczych, np. lizozym - uszkadzający bakterie, oraz interferon - utrudniający wirusom wnikanie do komórek. W ten sposób organizm broni się przed niektórymi bakteriami chorobotwórczymi, np. wywołującymi zapalenie opon mózgowych, rzeżączkę, czerwonkę i wieloma wirusami, np. wirusami opryszczki.
INTERFERON
Zjawisko interferencji stwierdzone było przez Hodkins'a w roku 1935 w doświadczeniach z wirusem żółtej…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)