Strefa subdukcji

Nasza ocena:

3
Pobrań: 224
Wyświetleń: 2093
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Strefa subdukcji - strona 1

Fragment notatki:


W budowie zewnętrznych warstw Ziemi wyróżnia się dwie główne części o odmiennych  właściwościach fizycznych:  litosferę i astenosferę . Teoria tektoniki płyt przyjmuje, że litosfera nie  jest ciągła, lecz składa się z kilkunastu sztywnych płyt tektonicznych, zwanych też krami, które  przemieszczają się pod wpływem ruchów konwekcyjnych plastycznej astenosfery. Płyty  tektoniczne dzieli się na kontynentalne i oceaniczne. 3 podstawowe rodzaje granic między płytami: 1. granice rozbieżne, 2. granice zbieżne, 3. granice poziomoprzesuwcze. Subdukcja  – w teorii tektoniki płyt, proces polegający na wciąganiu lub wpychaniu jednej płyty  litosferycznej (płyty oceanicznej) pod drugą (oceaniczną lub kontynentalną). Strefy subdukcji są  jednym z rodzajów granic zbieżnych płyt litosfery. Wyróżnia się trzy typy stref subdukcji: typ andyjski  – kra oceaniczna wciągana jest pod krę kontynentalną. Strefę kolizji wyznacza  głębokomorski rów oceaniczny. W pewnej odległości od strefy powstaje orogen kolizyjny, w  którym dochodzi do silnego sfałdowania osadów zdzieranych płyty oceanicznej, występuje  intensywny wulkanizm oraz liczne trzęsienia ziemi.  typ japoński  – kra oceaniczna jest również wciągana pod krę kontynentalną, ale subdukcja związana  jest z wytworzeniem się łuków wyspowych i basenu marginalnego (załukowego), posiadający  skorupę oceaniczną. Strefę kolizji podobnie jak w typie andyjskim wyznacza rów oceaniczny. typ mariański  – w tym przypadku kra oceaniczna wciągana jest pod inną krę oceaniczną,  jednocześnie następuje kolizja dwóch łuków wyspowych, względnie łuku wyspowego i  podmorskiego grzbietu. Strefy tego typu występują w zachodnim obramowaniu Oceanu  Spokojnego. ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz