Co stanowi podstawę skargi konstytucyjnej i jakie podmioty są uprawnione do występowania ze skargą?
Skarga konstytucyjna jest to szczególny środek prawny pozwalający jednostce na zwrócenie się do sądu konstytucyjnego o zweryfikowanie ostatecznych rozstrzygnięć władz publicznych, o ile rozstrzygnięcia te naruszają konstytucyjne zagwarantowane prawa bądź wolności skarżącego. Podstawą skargi konstytucyjnej jest zarzut naruszenia konstytucyjnych praw i wolności skarżącego. Mogą to być wszelkie prawa i wolności, pod warunkiem, że są sformułowane w Konstytucji. Jedynym wyjątkiem jest prawo azylu lub status uchodźcy (art. 56), wyraźnie wyłączone przez art. 79 ust. 2 Konstytucji. Podstawą skargi może być zarzut naruszenia innych przepisów konstytucyjnych czy naruszenia przepisów ustawowych - istotą skargi jest ochrona przed naruszeniami konstytucyjnych praw i wolności, a nie przed naruszeniem prawa w ogóle. Skarga musi w sposób konkretny wskazywać, jakiego przepisu dotyczy i jakie prawo czy wolność konstytucyjna zostały przez ten przepis naruszone. Przedmiotem zarzutu może być konkretnie określona ustawa lub inny akt normatywny. Przedmiotem zaskarżenia nie może być brak przepisu (luka w prawie). Ze skargą konstytucyjną wystąpić może każdy, czyje konstytucyjne wolności lub prawa zostały naruszone. Przysługuje każdej osobie fizycznej. Mogą być wnoszone również przez osoby prawne, tylko w zakresie, w jakim osoby te mogę być podmiotami praw i wolności konstytucyjnych.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)