To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Otwory strzałowe. Otwory strzałowe o średnicy 36-40 mm i głębokości 1-3,5 m wykonuje się zgodnie z ustaloną metryką robót strzałowych. W metryce podane są najbardziej korzystne warunki drążenia wyrobiska podziemnego. Chodzi o takie elementy, jak:
* optymalny zabiór, czyli postęp wyrobiska w danych warunkach urabiania górotworu i zabezpieczenia przed obwałami, • dostosowanie zabioru do stałej lub tymczasowej obudowy,
• minimalizacja kosztów urabiania górotworu z zachowaniem nienaruszonej calizny za przedziałem dobrze wyprofilowanego konturu wyrobiska,
• rozmieszczenie otworów w zależności od ich przeznaczenia i sposobu odpalania,
• cykliczność robót (wiercenie otworów, odpalenie ładunków, zabezpieczenie wyrobiska) w procesie urabiania górotworu umożliwiająca przystosowanie cyklu do czasu pracy i pozostawianie wyrobiska pod koniec zmiany w stanie zabezpieczonym.
W podanym w metryce rozmieszczeniu otworów wyróżnia się otwory włomowe odpalane w pierwszej kolejności, aby uzyskać dodatkową powierzchnię odsłonięcia. Włom wykonuje się w postaci klina, piramidy, stożka lub wrębu kanadyjskiego (rys. 9.17). Otwory włomu jako mniej wydajne są bardziej zagęszczone, mają zwiększoną o około 20% długość w porównaniu z zabiorem i są nachylone zbieżnie do jego środka. Otwory zasadnicze okalają włom warstwowo, aby można było zachować kolejność ich odpalania i utrzymania zasady odsłonięcia dodatkowej powierzchni. Są one wiercone prostopadle do ściany czołowej, a ich długość sięga poza zabiór nie więcej niż 10 %. Ostatnia warstwa otworów konturowych jest odchylona na zewnątrz, a ich długość powinna dokładnie odpowiadać głębokości zabioru, aby zminimalizować naruszenie calizny przy gładkim okonturowaniu wyrobiska (rys. 9.18). Rozstaw otworów włomowych i konturowych przyjmuje się w przedziale od 0,8 do 1,3 m, a pozostałych, zasadniczych od 1 do 1,5 m. Odpalanie ładunków odbywa się z milisekundowym opóźnieniem zapalnikami elektrycznymi z odpowiednio zaprogramowanym oporem przepływu prądu wzbudzającego wybuch. Najpierw wybuchają ładunki włomowe, a następnie kolejne warstwy ładunków urabiających górotwór i w ostatniej kolejności ładunki w otworach konturowych. Przy wrębie kanadyjskim otwory wiertnicze są umieszczone spiralnie wokół nie załadowanego materiałem wybuchowym otworu centralnego o zwiększonej średnicy i są odpalane z opóźnieniem w kolejności od najbliższego do najdalszego. Otwór centralny jest odsłonięciem dodatkowej powierzchni dla stopniowo odpalanych otworów wrębu.
W metryce robót strzałowych wykonywanych w górotworze uwarstwionym należy uwzględnić dodatkowe czynniki, które mogą zmniejszać lub zwiększać efektywność robót strzałowych. Jednym z zasadniczych czynników będzie w tym przypadku właściwe usytuowanie otworów w odniesieniu do rozwarstwienia i spękań górotworu. Spękania i rozwarstwienia stwarzają możliwości ucieczki gazów i osłabienia niszczącej, urabiającej siły wybuchu. Wybór najbardziej skutecznych sposobów
(…)
… stwarzają możliwości ucieczki gazów i osłabienia niszczącej, urabiającej siły wybuchu. Wybór najbardziej skutecznych sposobówr prowadzenia robót strzałowych często musi być ustalony na podstawie terenowych badań próbnych.
Wykonanie wyłomu. Po odwierceniu otworów są one czyszczone, najczęściej przedmuchiwane sprężonym powietrzem, a następnie ładowane materiałem wybuchowym. Otwór wypełniamy ładunkami…
… z wykonywaniem wyłomu można wymienić (rys. 9.20):
• zmontowanie urządzeń wiertniczych i wiercenie otworów,
• ładowanie otworów materiałem wybuchowym i odpalenie ładunków,
• wietrzenie wyrobiska i kontrola skuteczności odstrzału,
• ładowanie i transport urobku,
• zabezpieczenie wyrobiska. Najlepszą, wydajność pracy i największy postęp robót uzyskuje się wówczas, gdy w jednej zmianie roboczej mieszczą się pełne…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)