To tylko jedna z 5 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Koszty produkcji Koszty produkcji to wyrażony wartościowo ogół nakładów czynników wytwórczych poniesionych przez przedsiębiorstwo na wytworzenie określonej wielkości produkcji
Koszty księgowe (koszty jawne) to zarejestrowane w księgach rachunkowych przedsiębiorstwa jego wydatki na wytworzenie określonych rozmiarów produkcji. Obejmują one wyłącznie wydatki ujawnione, tzn. znajdujące swoje odzwierciedlenie w zapisach księgowych
Koszty alternatywne czynników wytwórczych (koszty niejawne) są równoważne przychodom, jakie mógłby uzyskać ich właściciel z alokacji tych czynników w inne przedsięwzięcie, najkorzystniejsze spośród pozostałych dostępnych dla niego. W przypadku kapitału ich rozmiary najczęściej określane są przez wysokość odsetek, jakie otrzymałby jego właściciel z lokaty bankowej
Koszty ekonomiczne są sumą kosztów księgowych i kosztów alternatywnych czynników wytwórczych wykorzystywanych w działalności gospodarczej
Koszty stałe obejmują te wszystkie wydatki, które związane są z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa a nie zależą od wielkości wytwarzanej produkcji (np.: amortyzacja majątku trwałego, koszt utrzymania administracji, koszty ogrzewania, oświetlenia, odsetki bankowe etc.) Występują wyłącznie w krótkim okresie.
Koszty zmienne to koszty, których wysokość zmienia się wraz ze zmianą rozmiarów produkcji, a więc ze zmianą wielkości nakładów zmiennych czynników produkcji (np.: koszt zużytych surowców, materiałów, wynagrodzenia pracowników bezpośrednio produkcyjnych etc.)
Koszty całkowite - w sensie ekonomicznym - to suma kosztów stałych i zmiennych
Koszt przeciętny całkowity to koszt wytworzenia jednostki produktu, który powstaje w wyniku podzielenia kosztu całkowitego przez rozmiary produkcji całkowitej
Koszt przeciętny stały to koszt stały przypadający na jednostkę produktu. Oblicza się go dzieląc wielkość kosztu stałego przez rozmiary produkcji całkowitej.
Koszt przeciętny zmienny to koszt zmienny przypadający na jednostkę produktu. Stanowi iloraz kosztu zmiennego przez całkowitą wielkość produkcji.
Koszt krańcowy oznacza zmianę kosztów całkowitych wywołaną wytworzeniem kolejnej jednostki produktu.
Techniczne optimum produkcji - przypada dla takich rozmiarów produkcji, przy których przeciętny koszt całkowity ich wytworzenia jest najniższy. Graficznie wyraża je punkt, w którym funkcja kosztów krańcowych przecina funkcję przeciętnych kosztów całkowitych w jej minimum.
Długookresowa krzywa kosztów przeciętnych jest obwiednią zbioru krótkookresowych krzywych przeciętnych kosztów całkowitych.
Korzyści skali produkcji (rosnące przychody ze skali produkcji, ekonomie skali) to dodatnie efektu produkcyjne notowane w długim okresie przy zwiększeniu rozmiarów produkcji, przejawiające się w spadku przeciętnych kosztów produkcji.
(…)
… nabywców i sprzedawców, charakterystyczny dla danego typu rynku. W zależności od stopnia intensywności konkurencji panującej na rynku wyróżnia się następujące struktury rynkowe:
- od strony podaży (sprzedających): konkurencję doskonałą, konkurencję monopolistyczną, oligopol, monopol absolutny (pełny, doskonały)
- od strony popytu (nabywców): konkurencję doskonałą, konkurencję monopsonową, oligopson…
… konsumentów poniesionym na nabycie produktu.
Utarg przeciętny - przychód przypadający na jednostkę sprzedanego produktu. Gdy na rynku nie występuje dyskryminacja cenowa, wówczas jest on równy cenie produktu.
Utarg krańcowy - zmiana utargu całkowitego wywołana zwiększeniem sprzedaży produktu o dodatkową jednostkę. Tylko w warunkach konkurencji doskonałej jest on równy cenie produktu.
Zysk księgowy - określa go różnica pomiędzy przychodami ze sprzedaży produktu a wykazanymi w księgach rachunkowych przedsiębiorstwa kosztami ich uzyskania.
Zysk ekonomiczny (nadzwyczajny) - stanowi go różnica między utargiem całkowitym a kosztami ekonomicznymi (obejmującymi koszty księgowe oraz koszty alternatywne czynników wytwórczych wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej).
Zysk normalny (zerowy zysk…
… maksymalizuje zysk ekonomiczny (lub minimalizuje ponoszoną stratę). Zachodzi ono wówczas, gdy utarg krańcowy ze sprzedaży produktu zrównuje się z kosztem krańcowym jego wytworzenia. Gdy przedsiębiorstwo kształtuje rozmiary produkcji na poziomie odpowiadającym punktowi optimum ekonomicznego - mówi się, że znajduje się ono w stanie równowagi.
Krótkookresowa równowaga przedsiębiorstwa wolnokonkurencyjnego…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)