To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Hegemonia Sparty
Upadek Aten -miasta tyrana mógł łączyć się dla wielu Greków z nadzieją na powrót pokoju i wolności. W trakcie wojny wyzwalając miasta od zależności Aten wprowadzili Spartanie swoje garnizony i dowodzących nimi harmostów. Zapoczątkował tę praktykę Brazydas ale na większą skalę zastosował ją dopiero Lizander. W ten sposób krok po kroku ateńskie imperium zostało pokryte siecią spartańskich załóg strzegących bezpieczeństwa i lojalności nowo pozyskanych sojuszników. Spartanie oczekiwali od nich nie tylko wierności ale i finansowego wsparcia na prowadzenie wojny, Wkrótce zaczęli wymagać płacenia regularnej daniny tak jak za panowania Ateńczyków. Jednocześnie Lizander popierał przejmowanie władzy przez skrajne oligarchiczne grupy, które zyskały nazwę dekarchii czyli rządów dziesięciu. Były to często nieliczne grupy mające za jedyne poparcie przychylność Lizandra i obecność harmosty wraz z załogą.
Wśród tych grup można umieścić tak zwanych trzydziestu tyranów rządzących Atenami w latach 404-403 pne.
Spartanie nie rezygnowali z elementów dominacji nad nowymi sojusznikami: harmostów, garnizonów i ściągania daniny, budując w ten sposób własne imperium na gruzach ateńskiego. Stało się ono obok przywództwa w Związku Peloponeskim podstawą zdobytej przez Spartę hegemonii w świecie greckim. Hegemonia Sparty wzbudziła opór wśród jej sojuszników; Koryntu i Teb niezadowolonych, że Spartanie nie zniszczyli Aten całkowicie. W państwach tych narastało przekonanie, że zostały zlekceważone przez Spartan, którzy jako jedyni odnieśli korzyści z wygranej wojny
Zgodnie z traktatem sojuszniczym po zakończeniu wojny Sparta miała przekazać miasta greckie w Azji Mniejszej Persom. Na szczęście dla niej Dariusz II umarł w 405 roku pne a władzę przejął Artakserkses. Zarząd nad Azją Mniejszą nadal sprawował Cyrus Młodszy, który szykował się do wojny o tron. W tej sytuacji nie był on zainteresowany podnoszeniem w kontaktach z Grekami drażliwych kwestii, pragnął bowiem pozyskać wśród nich sojuszników. W 401 roku pne Cyrus dotarł do Babilonii ale w decydującej bitwie pod Kunaksą zginął.
Narodziła się idea zorganizowania wielkiej wyprawy na Persję. Spartanie wezwani przez Cyrusa do udzielenia mu pomocy ograniczyli się jedynie do posłania floty ku wybrzeżom Azjo Mniejszej. Wojna toczyła się do 396 roku pne kiedy Spartanie zdecydowali się posłać do Azji Mniejszej poważniejsze siły na których czele postawiono nowego króla_ Agesilaosa. Z armią przybył do Jonii gdzie skutecznie potrafił zmobilizować miasta greckie do większego zaangażowania się w obronę swej wolności. Sukcesy które Agesilaos odnosił w walce z Persami rozpoczęły jego długoletnią karierę jednego z najwybitniejszych królów spartańskich. Persowie nie mogąc poradzić sobie z Agesilaosem posłali ge Grecji pieniądze by zachęcić do wystąpienia przeciwko Sparcie. Nie musieli do tego szczególnie namawiać Tebańczyków, którzy w 395 roku pne zawarli porozumienie z Ateńczykami. Spartanie próbowali zdusiić bunt w zarodku ale po nieudolnej kampanii Lizander został pokonany pod HALIARTOS gdzie zginął. Ośmieliło to Korynt i Argos do przystąpienia do sojuszu antyspartańskiego. Nie mogąc sobie poradzić z nową koalicja władze Sparty wezwały Agesilaosa do powrotu do Grecji. W 394 roku pne Spartanie pokonali nad NEMEJĄ siły sojuszu. A powracający z Azji Agesilaos odniósł zwycięstwo pod KORONEJĄ. Obie bitwy nie rozstrzygnęły losów wojny. Persowie korzystając z zaangażowania Sparty w wojnę w Grecji przystąpili do usu
(…)
… do Grecji. W 394 roku pne Spartanie pokonali nad NEMEJĄ siły sojuszu. A powracający z Azji Agesilaos odniósł zwycięstwo pod KORONEJĄ. Obie bitwy nie rozstrzygnęły losów wojny. Persowie korzystając z zaangażowania Sparty w wojnę w Grecji przystąpili do usuwania jej garnizonów z miast w Azji Mniejszej i wysp na Morzu Egejskim. Walcząc u boku Persów ateński wódz Konon pokonał flotę spartańską pod KNIDOS w 394…
… stoczyła bitwę z siłami tebańskimi. Tebańczycy odnieśli zwycięstwo. Bitwa była klęską Spartan, doprowadziła do załamania się prestiżu Sparty który opierał się na przekonaniu o jej potędze militarnej. Pod Leuktrami po raz pierwszy Spartanie zostali pokonani w walnej bitwie hoplitów. Gdy prysł mit niezwyciężonej Sparty kolejni sojusznicy zaczęli ją opuszczać. W ciągu kilku miesięcy Spartanie utracili…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)