Zwiazki kompleksowe

Nasza ocena:

5
Pobrań: 497
Wyświetleń: 2982
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Zwiazki kompleksowe - strona 1 Zwiazki kompleksowe - strona 2 Zwiazki kompleksowe - strona 3

Fragment notatki:


ZWIĄZKI KOORDYNACYJNE (KOMPLEKSOWE )    Pojęcia podstawowe i definicje    Wiązanie  koordynacyjne  jest  szczególnym  przypadkiem  wiązania  atomowego  (kowalencyjnego).  Pojedyncze  wiązanie  koordynacyjne  jest  wiązaniem   σ ,  ale  mechanizm  jego  powstawania  między  atomami  A   i B w cząsteczce lub jonie jest nieco inny niż  zwykłego  wiązania atomowego. Wiązanie to powstaje wtedy, gdy  jeden  z  tych  atomów  jest  dawcą,  czyli  donorem  wiążącej  pary  elektronów,  natomiast  drugi  atom  mający  pusty,  łatwo  dostępny  orbital  staje  się  jej  akceptorem:  A : +  B  =  A → B ,  gdzie  strzałka  symbolizuje  parę  elektronową  (:)  pochodzącą od donora  A  i wiążącą go z akceptorem     B .  Powstały  produkt   A → B   jest  określany  mianem  związku koordynacyjnego (kompleksowego).    Rozpatrzmy jako przykład amoniak, NH 3, którego  cząsteczki mają kształt piramidy trygonalnej.        Atom  azotu  ma  pięć  elektronów  walencyjnych,  które  obsadzają  cztery  orbitale  hybrydyzowane  typu   sp3 .  Trzy  elektrony  walencyjne  atomu  azotu  tworzą  trzy  zwykłe  wiązania  atomowe   σ   z  atomami  wodoru.   Wolna  para  elektronów  walencyjnych  atomu  azotu  może  być  zaangażowana  w  utworzenie  czwartego  wiązania   σ   z  takim  atomem  lub  jonem,  który  ma  pusty orbital, np. jonem H + , który ma nie obsadzony  orbital  1s . Istotnie, w wodnych roztworach zachodzi  reakcja amoniaku z jonami wodorowymi:  NH3 + H + = NH 4 +  Jon  amonowy,  NH4 +,  ma  strukturę  tetraedryczną   z  czterema  równocennymi  wiązaniami  N–H  typu   σ    o jednakowej długości.     O  atomie  azotu  w  jonie  amonowym  mówimy,  że  jest  atomem centralnym i ma  liczbę koordynacji  4, ponieważ  jest otoczonym przez cztery atomu wodoru.   Cząsteczka  wody  może  być  donorem  jednej   z  wolnych  par  elektronów  zlokalizowanych  na  atomie  tlenu,  a  jej  akceptorem  może  być  jon  metalu  mający  dostępne  orbitale  zhybrydyzowane,  np.  Co2+   o  hybrydyzacji  oktaedrycznej   sp 3d2 .  W  wodnych  roztworach soli Co(II) zachodzi reakcja:    , ) ( 6 2 6 2 2 2     O H Co O H Co       Produkt  tej  reakcji  jest  oktaedrycznym  kationem  heksaakwakobaltu(II),  w  którym  Co 2+  ze  względu   na  liczbę  związanych,  czyli  skoordynowanych  cząsteczek wody za pośrednictwem sześciu wiązań 

(…)

…),
[M2(CH3COO)4(H2O)2],

kompleksami
dwurdzeniowym o strukturze cząsteczkowej
typu „koła wodnego” (rys. 1a), z czterema
mostkami octanowymi, łączącymi obydwa
centralne jony M2+ za pośrednictwem par
elektronowych dwóch równocennych atomów
tlenu każdej grupy karboksylowej. Octany
V(III), Cr(III), Mn(III) i Fe(III) zawierają
trójrdzeniową grupą M3O (rys. 1b).
Rys. 1. Struktury cząsteczkowe kompleksów…
… w roztworze
cM = [M] + [ML] + [ML2] + … + [MLn]
(16)
[MLi] = βi[M][L]i
(17)
cM = [M] + β1[M][L] + β2[M][L]2 + … + βn[M][L]n =
(1 + β1[L] + β2[L]2 + … + βnL]n)[M] = Φ[M]
(18)
gdzie [M] jest stężeniem wolnych jonów M, a parametr
Φ jest funkcją kompleksowania zależną od stężenia
wolnego liganda L.
Ułamek molowy jonów wolnego metalu
x 0 
[M ] 1

cM

(19)
Ułamek molowy kompleksu MLi
[ MLi ]  i [ L]i
x ai…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz