Literatura po wojnie - wykład

Nasza ocena:

5
Pobrań: 714
Wyświetleń: 2079
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Literatura po wojnie - wykład - strona 1 Literatura po wojnie - wykład - strona 2

Fragment notatki:

Można mieć wrażenie, że po wojnie literatura polska odmieniła swoje oblicze. 1939 rok nie jest przełomem literackim, bo przełom następuje wtedy, gdy coś się kończy (data ważniejsza, zakończenie wojny - '45 rok). Jest to miękkie przejście między czasem 20-lecia międzywojennego, a wojną i czasów powojennych. Kazimierz Wyka w swoim artykule z 1945 roku pt. Tragiczność, drwina, realizm uważa, że przed wojną istniała w literaturze dwoistość między postawą tragiczną i drwiącą. Nie mieliśmy natomiast przed wojną odniesienia realistycznego (Zbigniew Uniłowski Wspólny pokój ). Przed II wojną światową dominowały dwie tendencje (tezy): tragiczność i drwina. Kazimierz Wyka tuż po wojnie pytał „gdzie realizm?” - szczególną rolę powinna przejąć proza realistyczna. Co to znaczy realizm? - możliwie prawdziwa relacja z pewnych wydarzeń. Wyka twierdził, że bardzo trudno jest mówić prawdę o wojnie (utrudniona jest możliwość otwartego mówienia o pragnieniu wolności w kraju politycznie nieustabilizowanym).
Realizm czeka na wszystkich - słowa Wyki.
Wydarzeniem przełomowym o charakterze zewnętrznym wobec tendencji literatury był wybuch wojny. Wojna przecięła tendencje w literaturze brutalnym ciosem (nic się nie skończyło, żaden nurt nie wszedł w fazę schyłku). Czy w świadomości twórców mamy przełom, czy istnieje ciągłość w twórczości już w czasach powojennych?
Młodzi w znacznym stopniu odcinali się od tego, co było w 20-leciu. Tuż po wojnie (w czasie okupacji i po '45 roku) działało naraz kilka pokoleń literackich, działają pisarze, których różnica w roku urodzenia wynosi zaledwie 5 lat (pokolenie 1905, 1910, 1915, 1920). Inaczej wojnę przeżywa osoba, która ma lat 10-15, a inaczej prawie dorosły 20-latek po maturze, z ukierunkowanym poglądem na życie. Andrzej Trzebiński (22-latek) - czołowy przedstawiciel polskiego Ruchu Oporu, polskiej literatury podziemnej. Zginął przypadkowo w łapance na ulicach Warszawy.
Andrzej Trzebiński , ps. Paweł Późny , Stanisław Łomień , Andrzej Jarociński (ur. 27 stycznia 1922 w Radgoszczy koło Łomży, rozstrzelany 12 listopada 1943 w Warszawie) - polski poeta, dramaturg, krytyk literacki i publicysta. I GENERACJA (urodzeni przed 1900 rokiem) - Iwaszkiewicz, Nałkowska, II GENERACJA (pokolenie 1905):
Witold Gombrowicz (ur. 4 sierpnia 1904 w Małoszycach pod Opatowem, zm. 25 lipca 1969 w Vence, koło Nicei) - miał „kompleks wojenny” (nie wrócił na wojnę z Argentyny do Europy), zarzucano mu brak patriotyzmu (G. tłumaczył sam siebie w Trans-Atlantyku , że nie potrafi walczyć, nie wyobraża sobie siebie w walce, nie chciał zabijać, miał wojskową kategorię D).

(…)

… się na polskiej Ukrainie). Wojna jest jednym wielkim chaosem. Pokolenie pokazuje grozę wojny w różnych formach.
III GENERACJA (pokolenie 1910):
Czesław MIŁOSZ (ur. 30 czerwca 1911 w Szetejniach, zm. 14 sierpnia 2004 w Krakowie) - stara się być mentorem dla młodszego od siebie pokolenia („nie chcę być płaczką żałobną”). Napisał powieść o wojnie pt. Zdobycie władzy - była to powieść konkursowa. Jerzy ANDRZEJEWSKI…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz